Wystąpienia 121-140 z 166
Jn 14,10 Nie wierzysz że ja w Ojcu, á Ociec jest we mnie? Słowá ktore ja do was mowię, nie od sámego siebie mowię. Lecz Ociec we mnie mieszkájący, on czyni uczynki.
Jn 14,11 Nie wierzycie iżem ja w Ojcu, á Ociec we mnie jest? Wżdy dla sámych uczynkow wierzcie.
Jn 14,19 Jeszcze máluczko: á świát mię już więcej nie ogląda. Lecz wy mnie widzicie: bo ja żywę, i wy żyć będziecie.
Jn 14,20 W on dzień wy poznacie żeciem ja jest w Ojcu moim, á wy we mnie, i ja w was.
Jn 14,21 Kto ma przykazánia moje, i záchowywa je; tenci jest ktory mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie go też miłował Ociec moj: i ja go miłowáć będę, i objáwię mu siebie sámego. $
Jn 14,24 Ktoć mnie nie miłuje, słow moich nie chowa. A słowo ktoreście słyszeli, nie jestci moje: ále tego ktory mię posłał, Ojcá.
Jn 14,30 Już z wámi wiele mowić nie będę. Abowiem idzie książę świátá tego, á we mnie nic nie ma.
Jn 15,2 Wszelką látorośl ktora we mnie nie rodzi owocu, odetnie ją: á wszelką ktora rodzi owoc, tę ochędoży, áby obfitszy owoc przynosiłá.
Jn 15,4 Mieszkajcież we mnie; á ja w was. Jáko látorośl nie może rodzić owocu sámá z siebie, jeśli będzie trwáć w winnej mácicy: tákże áni wy, jeśli we mnie mieszkáć nie będziecie.
Jn 15,5 Jamci jest winna mácicá: wyście látorośli. Kto mieszka we mnie, á ja w nim; ten wielki owoc rodzi. bo beze mnie nic czynić nie możecie.
Jn 15,6 Jeśliby kto we mnie nie trwał; precz wyrzucon będzie jáko látorośl, i uschnie, i zbiorą ją, i do ogniá wrzucą, i gore.
Jn 15,7 Jeśliż we mnie trwáć będziecie, á słowá moje u was trwáć będą; czegokolwiek záchcecie prosić będziecie, i zstánie się wam. $
Jn 15,16 Nie wyście mnie obráli: álem ja was obrał. i postánowiłem was, ábyście szli i przynieśli owoc, á owocby wász trwał: áby oczkolwiekbyście prosili Ojcá w imię moje, dałby wam. $
Jn 15,18 Jeśliż was świát nienawidzi; wiedzcież iż mnie pierwej niż was nienawidział.
Jn 15,20 Wspomnicie ná słowá moje ktorem ja wam mowił: Nie jest sługá więtszy niż pan jego. Jeślić mnie prześládowáli; i waści prześládowáć będą.