Słowo: ale (1556) 
Wystąpienia 121-140 z 231
Łk 17,1 I rzekł ku zwolennikom swoim. Niepodobno jest áby nie miáły przyść pogorszenia. Ale biádá temu przez kogo przychodzą.
Łk 17,25 Ale pierwej potrzebá mu wiele cierpieć, i wzgárdzonym być od rodzáju tego.
Łk 18,4 I nie chciał prez wielki czás. Ale potym rzekł sam w sobie. Acz sie bogá nie boję, áni człowieká nie wstydam,
Łk 18,13 A Celnik. z dáleká stojąc, nie chciał áni oczu w niebo podnieść. Ale bił piersi swoje mowiąc. Boże miłościw bądź mnie grzesznemu.
Łk 18,16 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł. Dopuszczajcie dzieciom przyść do mnie, i nie chciejcie zábrániać jim: Abowiem tákich jest krolestwo boże.
Łk 19,26 A powiádam wam, iż wszelkiemu ktory má, będzie dano, i będzie obfitował. Ale od onego ktory nie ma, i co ma odjęto będzie od niego. #
Łk 19,42 Iż byś poznáło, i ty, á owszejki w ten dzień twoj, ktory ku pokojowi tobie jest. Ale teráz skryte są od oczu twoich.
Łk 20,21 I pytáli go mowiąc. Mistrzu wiemy iż práwie mowisz i uczysz, i nie przymujesz persony, Ale drogi bożej w prawdzie náuczasz.
Łk 20,35 Ale oni ktorzy godni będą miany w onym wieku, i w zmarwychwstániu z umárłych, áni zá mąż pojdą, áni żon pojmowáć będą,
Łk 21,4 Abowiem wszytcy ci, z tego co im zbywáło kłádli w dáry Boże. Ale tá z tego co jej nie dostawa, wszytko pożywienie swoje ktore miáłá, włożyłá.
Łk 21,9 # A gdybyście usłyszeli walki i rozterki, nie chciejcie sie lękáć. Potrzebno bowiem pierwej tym rzeczam być. Ale jeszcze nie nátychmiást koniec.
Łk 21,12 Ale przed tym wszytkim wrzuczą ná was ręce swoje, i będą prześládowáć wydawájąc do bożnicy straży, wodząc do krolow i stárost, dla imienia mojego.
Łk 22,26 Ale wy nie tak, ále kto więtszy jest miedzy wámi, niechaj będzie jáko młodszy. I kto uprzedziciel, niechaj będzie jáko służebnik,
Łk 22,36 Rzekł im tedy. Ale teraz, kto ma worek, niechaj ji weźmie, tákież i káletę. A kto nie ma, niechaj przeda suknią swoję, i niechaj kupi miecz,
Łk 22,53 Gdyżem ja ná kożdy dzie(ń) s wami bywał w kościele, á nie wyciągnęliście ręku ná mię. Ale tá jest godziná wászá, i moc ciemności.
Łk 23,15 Ale áni Herod, bowiem odeslałem was do niego: i oto nic godnego śmierci sie jemu nie stáło.
Łk 23,18 Ale záwołáłá pospołu wszytka tłuszcza mowiąc. Zgładź tego, i wypuść nam Bárabbaszá,
Łk 24,22 Ale i niewiásty niektore z nászych przestrászyły nas, ktore przed świátłem były u grobu,
Łk 24,37 Ale zásmęceni, i przestrászeni, mnimieli by duchá widzieli.
Jn 1,26 Odpowiedział im Jan mowiąc. Ja krzczę wodą. Ale w pośrzodku wás stánął, ktorego wy nie znacie.
