Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: go (1561)

Wystąpienia 121-140 z 580

Mk 1,41 A Jezus użaliwszy sie go, wyciągnął rękę swoję , á dotknąwszy sie go, rzekł: Chcę, Bądź oczyścion.

Mk 1,43 I zágroził mu: i wnet go puścił

Mk 2,4 A gdy go nie mogli wnieść do niego przed tłuszczą odárli dách tám gdzie był (Christus) á otworzywszy, spuścili łoże ná ktorym leżał on páráliżem záráżony.

Mk 2,14 A gdy szedł mimo (cło), ujźrzał Lewi Alpheuszowego syná, á on siedzi ná cle, i rzecze mu: Podź zá mną. A on wstawszy náśládował go.

Mk 3,2 A już go przystrzegáli, jeśliżeby w Sobbotę uzdrowił: chcąc go oskárżyć.

Mk 3,6 Wyszedszy tedy Fáryzeuszowie, wnet uczynili o nim rádę z służebniki Herodowemi, jákoby go zátrácili.

Mk 3,9 I rzekł Jezus zwolennikom swoim, áby mu łodkę zjednáli dla onej tłuszczej, by go nie ściskáli.

Mk 3,10 Bo ich wiele uzdrawiał, ták iż też wálili sie nań, áby sie go dotknęli, ci co jákie choroby mieli.

Mk 3,11 A duchowie nieczyści, gdy go zajźrzeli, pádáli przed nim: I wołáli mowiąc:

Mk 3,12 Ty jesteś syn Boży. A on bárzo im groził, áby go nie objawiáli.

Mk 3,19 i Judásza Iscáryjotę ktory go i wydał.

Mk 3,21 (Co gdy usłyszeli jego przyjaciele) wyszli chcąc go pojmáć, bo (sobie ták) mowili: iż odszedł od rozu(mu).

Mk 3,31 Potym przyszli mátká jego, i brácia, i stojąc na dworze, posłáli do niego wyzywájąc go.

Mk 4,10 I gdy był sam, pytáli go ci ktorzy z nim byli dwanáście, o to podobieństwo.

Mk 4,36 A opuściwszy tłuszczą, wzięli go ták jáko był w łodzi, ale i ine łodzie były z nim.

Mk 4,38 A on ná ten czás ná zádku w łodzi spał ná wezgłowku: tedy go obudzą, i mowią do niego: Mistrzu, nie tycze sie to ciebie, że giniemy.

Mk 5,3 ktory mieszkánie swe miał w grobiech, a już go żaden áni łáncuchámi mogł związáć:

Mk 5,4 bo często w pętá okowány, i łancuchámi związány, łáńcuchy porwał, á pętá połamał: á żaden go nie mogł ukrocić,