Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 4,42 A gdy był dzień wyszedł ná miejsce puste, á tłumy szukáły go, i przyszły áż do niego: i zátrzymawáły go áby nie odchodził od nich.

Łk 5,3 A wszedszy w jedne z onych łodzi ktora byłá Szymonowá, prosił go áby máluczko odjechał od ziemie: á siadszy uczył one tłumy z łodzi.

Łk 5,7 I dáli znáć towárzyszom co byli w drugiej łodzi, áby przyszli á rátowáli je: i przyszli, i nápełnili obie łodzi, [áż się zánurzáły.]

Łk 6,7 I podstrzegáli go uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie jeśliby w szábát uzdrawiał, [áby náleżli czymby go obwinili.]

Łk 6,17 A zszedszy z nimi, stánął ná miejscu rownym: i tłum uczniow jego, i wielkie mnostwo ludu ze wszytkiego Judy i z Jeruzaálem, i z kráju pomorskiego Tyru i Sydonu, ktorzy przyszli áby go słucháli i byli uzdrowionemi od niemocy swych.

Łk 6,34 A jeśli pożyczacie tym od ktorych się nádziewacie odebráć, coż zá łaskę mieć będziecie? abowiem ci i grzesznicy grzesznikom pożyczáją, áby zá rowno odebráli.

Łk 7,3 A usłyszawszy o Jezusie, posłał k niemu stársze żydowskie, prosząc go áby przyszedszy uzdrowił sługę jego.

Łk 7,36 A niektory z Fáryzeuszow prosił go áby z nim jadł: á wszedszy w dom Fáryzeuszow, usiadł.

Łk 8,10 A on im rzekł, wam ci dano znáć tájemnice krolestwá Bożego: á innym przez podobieństwá, áby widząc nie widzieli, á słysząc nie rozumieli.

Łk 8,12 A ktorzy podle drogi, cić są ktorzy słucháją: potym przychodzi dyjabeł i wybiera słowo z sercá ich, áby uwierzywszy nie byli zbáwieni.

Łk 8,16 Żaden też zápaliwszy świecę, nie nákrywa jej naczyniem, ábo kłádzie pod łoże: ále stáwią ná świeczniku, áby ci ktorzy wchodzą widzieli światło.

Łk 8,29 (Abowiem rozkázował duchowi nieczystemu áby wyszedł od człowieká onego: bo go od niemáłych czásow porywał: á áczkolwiek go związánego łáńcuchámi i pętámi strzeżono: wszákże porwawszy związki, zápędzony bywał od czártá ná pustyni<ę>.)

Łk 8,31 I prosili go áby im nie rozkázował [iść] do przepásci.

Łk 8,32 A było tám stádo wiela wieprzow pásących się ná gorze: i prosili go áby im w nie dopuścił wniść. I dopuścił im.

Łk 8,35 I wyszli áby oglądáli co się było stáło: á przyszli do Jezusá, i náleźli człowieká onego od ktorego wyszli czártowie ubránego i z dobrą pámięcią, † siedzącego † u nog Jezusowych: i bali się.

Łk 8,37 I prosiłá go wszytká wielkość okoliczne(go) kráju [Gádáreńczykow] áby odszedł od nich, ábowiem byli wielkim stráchem zięci: á on wsiadszy w łodź, wrocił się.

Łk 8,38 I prosił go on mąż od którego wyszli byli czártowie, áby był przy nim: ále go Jezus odpráwił, mowiąc,

Łk 8,41 m Aliści przyszedł mąż imieniem Jáir, á ten był przedniejszym ze zgromádzenia: á padszy do nog Jezusowych prosił go áby wszedł w dom jego:

Łk 9,12 A gdy się dzień począł skłaniáć k wieczoru: przystąpiwszy oni dwánaście, rzekli jemu, Rozpuść ten tłum áby odszedszy do miásteczek i wsi okolicznych przenocowáli, i żywności dostáli: bochmy tu są ná miejscu pustym.

Łk 9,16 A wziąwszy ono pięcioro chlebá i dwie rybie, pojzrzawszy w niebo, błogosławił im: i połamał, i dawał uczniom, áby kładli przed on tłum.