Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 9,45 Oni záś nie rozumieli rzeczy tej, i byłá zákryta od nich, áby jej nie rozumieli, á bali się go pytáć o rzeczy tej.

Łk 9,52 I posłał posły przed obliczym swoim, i szedszy weszli do miásteczká Sámárytáńskiego, áby jemu nágotowáli.

Łk 9,54 Ujrzawszy záś uczniowie jego Jákob i Johan, rzekli: Pánie, chcesz rzeczemy (áby) ogień zstąpił z niebá i zniszczyłby ich? Jáko i Helijasz uczynił?

Łk 10,2 Rzekł przeto k nim: Żniwo jednák mnogie záś robotnikow máło: Modlcie się przeto Pánu żniwá, áby wygnał robotniki do żniwá swego.

Łk 11,35 Pátrz przeto áby świátło, ktore w tobie, ciemnością nie było.

Łk 12,13 Rzekł záś jemu niektory s tłuszcze: Uczycielu, rzecz brátu mojemu, áby podzielił ze mną dziedzictwo.

Łk 12,49 Ogniá przyszedłem rzucić ná ziemię, á coż chcę, jedno áby się záżegł?

Łk 14,23 Rzekł pan ku niewolnikowi: Wynidź ná drogi, i opłotki, á przymuszaj wniść, áby się napełnił dom moj.

Łk 16,24 I on záwoławszy rzekł: Ojcze Abráhámie, zmiłuj sie náde mną, á poszlej Łázárzá, áby omoczył koniec pálcá swego w wodzie, i ochłodził jezyk moj, iż cierpie w płomieniu tym.

Łk 16,28 Mam bo pieć bráciej, áby im poświadczył żeby i ci nie przyszli ná to miejsce meki.

Łk 17,1 Rzekł záś ku uczniom: Nie podobno jest áby nie przyszły obráżenia. Biádá záś (onemu) przez kogo przyjdą.

Łk 18,5 Wszákoż iż mi dokucza, wdowá tá, obronię ją, áby ná koniec przyszedszy nie zágłuszyłá mię.

Łk 18,15 Przynosili záś k niemu i dzieci, áby ich dotykał. Uwidziąwszy záś uczniowie grozili im.

Łk 18,39 A wprzod idący grozili mu , áby milczał. On záś tym więcej krzyczał Synu Dawidow zmiłuj się náde mną.

Łk 19,4 I zábieżawszy naprzod, wstąpił ná figę płonną, áby go ujrzał, iż onędy miał iść.

Łk 19,11 A gdy oni słucháli tego, idąc rzekł podobieństwo, iż blisko był Jeruzalem, też iż oni mnimáli, áby się nátychmiast miáło krolestwo Boże okázáć.

Łk 19,15 I stáło się gdy się on wracał wziąwszy krolestwo, i kázał pozwáć niewolniki ony, ktorym dał śrebro, áby wiedział kto co zyskał.

Łk 20,10 A słusznego czásu posłał ku robotnikom niewolniká, áby z owocu winnice dáli jemu. Záś robotnicy zbiwszy go odesłáli z niszczym.

Łk 20,14 Ujrzawszy go záś robotnicy gadáli miedzy sobą mowiąc: Ten jest dziedzic, przydźcie zábijem go áby násze było dziedzictwo.

Łk 20,20 A upátrzywszy (czás) posłali spiegierzow, czyniących się spráwiedliwemi być, áby go poimáli w słowie, żeby go wydáć urzędowi i zwierzschności stárościnej