Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 5,19 Lecz mu nie dopuścił, ále mu rzekł: Idź do domu twojego do swych, á oznajmi im jákoć wielkie rzeczy Pan uczynił i zlitował się nád tobą.

Mk 5,39 i wszedszy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płáczecie? dzieweczká tá nie umárłá, ále śpi.

Mk 6,4 A Jesus im mowił: Iż Prorok nie jest beze czci, chybá w ojczyźnie swojej, i w domu swoim, á miedzy krewnymi swemi.

Mk 6,7 I wezwał dwunaście: i począł je po dwu rozsyłáć: i dał im moc nád duchy nieczystymi.

Mk 6,8 I rozkazał im áby nic ná drogę nie bráli, jedno tylko laskę: áni táistry, áni chlebá, áni pieniędzy w trzosie:

Mk 6,10 I mowił im: Gdziekolwiek wnidziecie do domu: tám mieszkajcie áż stámtąd wynidziecie.

Mk 6,11 A ktorzybykolwiek was nie przyjmowáli, áni was słucháli: wyszedszy stámtąd otrzęście proch z nog wászych ná świádectwo im.

Mk 6,31 I rzekł im: Podźcie osobno ná mieśce puste, á odpoczyńcie máluczko. Bo wiele tych było co przychadzáli i odchadzáli: ták iż nie mieli czásu ku jedzeniu.

Mk 6,37 A on odpowiedájąc rzekł im: Dajcie wy im jeść. I rzekli mu: Szedszy kupmy zá dwieście groszy chlebá: á damy im jeść.

Mk 6,38 I rzekł im: Wielesz chlebá macie? idźcie á dowiedzcie się. A oni dowiedziawszy się, powiedzieli; Pięcioro, i dwie rybie.

Mk 6,39 I rozkazał im posádzić wszytki, rząd podle rzędu ná zielonej trawie.

Mk 6,48 A widząc je mordujące się wiosły robiąc (bo im był wiátr przeciwny) á około czwartej strażej nocnej przyszedł do nich chodząc po morzu: i chciał je minąć.

Mk 6,50 Abowiem wszyścy go widzieli, i zátrwożyli się. A nátychmiast mowił z nimi, i rzekł im: Ufajcie, jamci jest: nie lękajcie się.

Mk 7,2 A ujrzawszy niektore z uczniow jeo jedzące chleb rękomá pospolitemi, to jest nieumytymi, przygánili im.

Mk 7,4 i z rynku przyszedszy, jeśliby się nie umyli, nie jedzą; i wiele są innych rzeczy ktore im do chowánia są podáne, jáko umywánie kubkow i krużykow, i naczynia miedziánego i łożek.

Mk 7,6 A on odpowiedziawszy, rzekł im: Dobrze Esájasz o was obłudnikách prorokował, jáko jest nápisano: Lud ten usty mię chwali: ále serce ich dáleko jest ode mnie.

Mk 7,9 I mowił im: Czyście niszczycie przykazánie Boże, ábyście ustáwę wászę záchowáli.

Mk 7,14 A przyzwawszy zásię rzeszy, mowił im: Słuchajcie mnie wszyscy, á zrozumiejcie.