Wystąpienia 121-140 z 429
Mk 1,44 I rzekł mu. Pátrzaj byś nikomu nie powiádał Ale idź. Ukáż sie książęciu kápłánow, i ofiáruj zá oczyścienie twoje co przykazał Mojżesz ná świádectwo im.
Mk 2,2 I nátychmiast zeszło sie ich wiele, ták iż nie ztrzymáli (miestcá) áni do drzwi (możeono przed nimi wniść). I mowił im słowo.
Mk 2,8 To wnet poznawszy Jesus duchem swoim, iż ták myślili w sobie, rzekł im. Przecz ty rzeczy myslicie w sercach wászych?
Mk 2,17 To usłyszawszy Jes(us) rzekł im. Nie potrzebują zdrowi lekárzá, ále ktorzy sie źle máją. Abowiem nie przyszedłe(m) wzywać spráwiedliwych ále grzesznych.
Mk 2,19 I rzekł im Jesus. Zali mogą synowie wesela, jáko długo oblubieniec z nimi jest pościć? Jáko długo máją z sobą oblubieńcá, nie mogą pościć.
Mk 2,25 I rzekł im. Nigdyście nie czytáli co uczynił Dawd kiedy potrzebę miał, i łáknął, on i ktorzy z nim byli?
Mk 2,26 Jáko wszedł w dom boży, zá Abiatárá książęciá kápłanow, i chleby wykładáne jadł, ktorych nie godziło sie jádáć jedno sámym kápłanom i dał im, i tym ktorzy z nim byli.
Mk 2,27 I powiádał im. Sobbotá dla człowieká uczynioná jest, nie człowiek dla Sobboty.
Mk 3,4 I rzekł im. Godzi sie w sobbotę dobrze czynić, czyli źle? Duszę zbáwioną uczynić, czyli strácić? A oni milczeli.
Mk 3,12 A on bárzo im przygrażał, áby nie obiawiáli jego.
Mk 3,15 I dał im moc uzdráwiáć niemocy, i wyrzucánia dyjabelstwá.
Mk 3,17 i Jakubá Zebedeuszowego i Janá brátá Jakobowego, i włożył im imioná Boanerges, to jest synowie gromu,
Mk 3,23 A wezwawszy je, w przepowieściach mowił im. Jákoż może száta(n) szátáná wyrzucić?
Mk 3,33 I odpowiádájąc im rzekł. Ktoraż jest mátká mojá, brácia moi?
Mk 4,2 i náuczał ich w przepowieściách wiele, i mowił im w náuce swojej.
Mk 4,11 I mowił im. Wam dano jest znáć tájemnice krolestwá Bożego. A onym ktorzy zewnątrz są, w przepowieściách wszytko bywa.
Mk 4,13 I rzekł im. NIe wiecież przepowieści tej? I jákoż wszytki przepowieści poznacie?
Mk 4,21 I mowił im záli przychodzi świecá, áby pod korcem byłá położoná, álbo pod łożem? Zali nie dla tego áby ná świeczniku byłá postáwioná?
Mk 4,24 I mowił im. Pátrzcie czego słuchacie. Ktorą miárą mierzylibyście, będzie odmierzono wam, i będzie przydano wam.
Mk 4,33 I tákowemi wiele przepowieściámi mowił im słowo, jáko mogli słucháć.

Słowo: im (1556) 
