Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 8,2 á rániuczko zásię przyszedł do kościołá: á wszytek lud szczedł się do niego: á siadszy uczył je.

Jn 10,3 Temu odźwierni otwiera: á owce słucháją głosu jego: i názywa owce swe miánowicie, i wywodzi je.

Jn 10,27 Owce moje słucháją głosu mego: á ja je znam, i idą zá mną:

Jn 11,19 A przyszło było wiele Żydow do Marthy i Máryjej, áby je cieszyli po brácie ich.

Jn 13,1 A przed świętem Páschy, wiedząc Jesus iż przyszłá godziná jego áby przeszedł z tego świátá do Ojcá: umiłowawszy swe ktorzy byli ná świecie, áż do końcá je umiłował.

Jn 13,18 Nie o wszytkichci was mowię: jać wiem ktorem obrał. Ale żeby się wypełniło pismo: Ktory je ze mną chleb, podniesie przeciwko mnie piętę swoję.

Jn 14,21 Kto ma przykazánia moje, i záchowywa je; tenci jest ktory mnie miłuje. A kto mnie miłuje, będzie go też miłował Ociec moj: i ja go miłowáć będę, i objáwię mu siebie sámego. $

Jn 17,6 Oznajmiłem imię twe ludziom ktoreś mi dał z świátá: Twoić byli, i dałeś mi je: á słowo twoje záchowáli.

Jn 17,8 Abowiem słowá ktoreś mi dał, oddałem im: á oni je przyjęli, i poználi prawdziwie żem od ciebie wyszedł: i uwierzyli żeś ty mnie posłał.

Jn 17,11 Ojcze święty, záchowajże je w imię twoje, ktoreś mi dał: áby byli jedno jáko i my.

Jn 17,12 Gdym z nimi był, jam je záchowywał w imię twoje. Ktoreś mi dał, strzegłem ich: i żaden z nich nie zginął, jedno syn zátrácenia: żeby się pismo spełniło.

Jn 17,14 Jam im dał słowo twoje, á świát miał je w nienawiści, iż nie są z świátá, jáko i ja nie jestem z świátá.

Jn 17,15 Nie proszę ábyś je zjął z świátá: ále żebyś je záchował ode złego.

Jn 17,17 Poświęćże je w prawdzie. Słowo twoje jest prawdá.

Jn 17,18 Jákoś ty mnie posłał ná świát, i jam je posłał ná świát.

Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie: áby byli doskonáłymi w jedno: á iżby poznał świát żeś ty mnie posłał; i umiłowałeś je, jákoś i mnie umiłował.

Jn 19,31 Żydowie tedy (ponieważ był dzień Przygotowánia) áby ná szábát nie zostáły ciáłá ná krzyżu (ábowiem był wielki on dzień szábátu) prosili Piłatá, áby połamano goleni ich, á zjęto je.

Jn 19,40 Wzięli tedy ciáło Jesusowe, i związáli je prześcierádły z rzeczámi wonnymi: jáko jest zwyczaj Żydom pogrzebáć.

Mk 2,0 Rozdział II. 3. Uzdrawia powietrzem ruszonego. 7. Nie tylko sam Bog grzechy odpuszcza. 14. Wezwał Máttheuszá. 16 i 17. Grzesznicy. 20. Uczniowie Christusowi kiedy pościć máją. 23. Wymawia je iż w szábát kłosy rwáli.