Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 6,56 Kto je moje ciáło, i pije moję krew, we mnie mieszka á ja w nim.

Jn 8,2 I rániuczko zásię przyszedł do kościołá, á wszytek lud przyszedł do niego, i siedząc náuczał je.

Jn 10,3 Temu odźwierny otwiera, i owce głosu jego słucháją: i swoje owce zowie ná imię i wywodzi je.

Jn 10,27 Owce moje głosu mego słucháją, á ja znam je, i idą zá mną.

Jn 12,40 Záślepił oczy ich i zákámiáłe uczynił serce ich, áby nie wiedzieli oczymá, áni rozumieli sercem, á nawrociliby się, i zleczyłbym je.

Jn 13,1 PRzed świętem záś páschy wiedząc Jezus iż przyszłá jego godziná, áby przeszedł z świátá tego ku ojcu, umiłowawszy swych co ná świecie (byli) do końcá umiłował je.

Jn 13,18 Nie o wszech was mowię, ja wiem ktore wybrałem, ále áby się pismo wypełniło. Kto je ze mną chleb, podniosł ná mię piętę swoję.

Jn 14,21 Kto ma przykazánie moje i chowa je, on jest miłujący mię: kto záś miłuje mnie, umiłowan będzie od ojcá mego, i ja go miłuję, i objáwię się sámego siebie

Jn 17,6 Objáwiłem twoje imię ludziam ktore mi dałeś z świátá Twoi byli, á mnie dałeś je, i słowo twoje záchowáli.

Jn 17,11 Ojcze świety, záchowaj je w imię twoje ktore dałeś mi, áby byli jedno, jáko my.

Jn 17,12 Gdy byłem z nimi ná świecie, ja chowałem je w imię twoje, ktore dałeś mi strzegłem, á żaden z nich nie zginął tylko syn zginienia, áby się pismo wypełniło.

Jn 17,15 Nie proszę ábyś je wziął z świátá, ále ábyś je záchował od złośliwego.

Jn 17,17 Poświęć je w prawdzie twojej. Słowo twoje prawdá jest.

Jn 17,18 Jáko mnie posłałeś ná świát, i ja posłałem je ná świát,

Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, i áby poznał świát, żeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je, jáko i mnie umiłowałeś.

Jn 19,40 Wzięli tedy ciáło Jezusowo, i związáli je prześcierádły z ziołmi, jáko obyczaj jest żydow pogrzebáć.

Mt 7,29 Był bo uczący je jáko władzą májąc, á nie jáko Doktorowie.