Wystąpienia 121-140 z 170
Łk 10,21 Tejże godziny, rozrádował sie Jezus w duchu, i rzekł: Wyznawam tobie ojcze Pánie niebá i ziemie, iżeś skrył te rzeczy przed mądremi i roztropnemi, á objáwiłeś je málutkim. A owszem ojcze, bo sie ták upodobáło przed tobą.
Łk 10,35 A názájutrz, wyjąwszy dwá groszá, dał je gospodarzowi, i rzekł: Miej o nim stáránie, á cokolwiek nádzwyż wyłożysz, á ja kiedy sie wroce zápłácęć.
Łk 11,31 Krolowa od południa stánie ná sądzie z mężmi narodu tego, i potępi je: iż oná przyszłá od granic ziemie, słucháć mądrości Sálomonowej. A oto więtszy niżli Sálomon tu jest.
Łk 11,47 Biádá wam ktorzy budujecie groby Prorockie: á wászy ojcowie je pobili.
Łk 11,49 Przetoż i mądrość Boża rzekłá: Poślę do nich Proroki i Apostoły, á oni je pobiją, i prześládowáć będą,
Łk 12,22 Rzekł też do zwolennikow swoich: Przetoż powiádam wam, Nie trzoszczcie sie o duszy wászej, co byście jedli: áni o ciele wászym czym byście je przyodziewáli.
Łk 12,24 Przypatrzcie sie Krukom, żeć áni sieją áni żną, ktorzy nie máją ni spiżárnie, áni stodoły, á wżdam je Bog żywi. Jáko dáleko jesteście wy ważniejszy niżli oni.
Łk 12,37 Błogosłáwieni słudzy oni, ktore, gdy przyjdzie Pan, zástánie je á oni czują, záprawdę powiádam wam, iż przepásze sie, i każe im siedzieć, á chodząc będzie im posługował.
Łk 12,38 A przyszedłliby o wtorej strażej, álbo przyjdzieli też i o trzeciej straży, á najdzie je ták błogosłáwieni słudzy oni.
Łk 13,4 Jáko i oni ośmnaście, ná ktore upádłá wieżá w Syloe, i zábiłá je: Mniemacie by i ci winniejszy byli niż wszyscy ludzie ktorzy mieszkáli w Jeruzálem?
Łk 13,18 Mowił potym: Komu podobne jest krolestwo Boże, á ku czemu je przyrownam?
Łk 14,28 Abowiem kto z was, chcąc budowáć wieżę, usiadszy pierwej nie obráchuje nakłádow ktore są potrzebne, jeśli je będzie miał ku wykonániu,
Łk 19,30 mowiąc: Idźcie do miásteczká ktore przeciwko wam jest, gdzie wchodząc najdziecie Oślątko przywiązáne, ná ktorym żaden z ludzi nigdy nie siedział, odwiążcież je, i przywiedźcie.
Łk 19,35 I przywiedli je do Jezusá: i włożywszy száty swoje ná Oślę, wsádzili Jezusá.
Łk 21,24 A upadną od mieczá, i powiodą je więźniámi do wszech narodow. A Jeruzálem będzie podeptane od pogánow ták długo, áż sie wypełnią czásy narodow.
Łk 22,45 A powstawszy z modlitwy, przyszedł do swych zwolennikow, i nálazł je á oni śpią od smutku.
Łk 23,53 i z_djąwszy je, obwinął w prześcierádło, i położył je w grobie wykowánym, do ktorego jeszcze było nikogo nigdy nie włożono.
Łk 24,50 I wywiodł je precz do Bethánijej, á podniosszy ręce swoje, dał im pożegnánie.
Jn 1,38 A obrociwszy sie Jezus, i widząc je á oni zá nim idą, rzekł im: Czego szukacie? Odpowiedzieli mu: Rabbi, co sie wykłáda Mistrzu, gdzie mieszkasz