Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ten (1563)

Wystąpienia 121-140 z 230

Łk 20,31 Potym ją wziął trzeci, lecz i ten umárł nie mając dziatek.

Łk 21,32 Záprawdęć wam powiedam, Żadnymci sposobem nie przeminie ten wiek áżby się to wszytko stáło.

Łk 22,20 Tákże im też dał i kubek gdy odwieczerzał, mowiąc, Ten kubek jestci on testáment nowy przez krew' moję, ktora się zá was wylewa.

Łk 22,26 Leczci wy nie ták, owszem ktory jest miedzy wámi nawięczszym, ten niech będzie namniejszym, a ktory jest przedniejszym, niech będzie jáko ten co służy.

Łk 22,27 Abowiem ktoż jest więczszy? tenli co siedzi, czy ten co służy? Izali nie ten ktory siedzi? Aleciem ja jest w pośrzodku was jako ten co służy.

Łk 22,35 Zátym rzekł do nich, Ná ten czás gdym was posyłał bez mieszká, bez sumek, i bez trzewikow, Zali wam czego nie dostáwało? Tedy rzekli, Nic.

Łk 22,42 Mowiąc, Ojcze jeśliż chcesz przenieś ode mnie ten kubek, á wszákoż nie wola mojá, lecz się twa niechaj stánie.

Łk 22,47 Tego gdy jeszcze domawiał, oto wielkość ludzi i ten ktorego zwano Judasz jeden ze dwunaście przed nimi szedł, á przystąpił się ku Jezusowi áby go pocáłował.

Łk 22,51 Ale Jezus odpowiedziawszy, rzekł, Zániechajcież ná ten czás, i tknąwszy uchá jego, uzdrowił go.

Łk 22,59 A gdy było jakoby w godzinie, tedy drugi z nich twierdził ták, mowiąc, Záprawdę i ten z nim był, bo jest i Galilejczyk.

Łk 22,64 A zasłoniwszy go, bili oblicze jego, pytájąc go a mowiąc, Gadajże kto jest ten ktory cię uderzył?

Łk 23,2 I poczęli nań skarżyć mowiąc Otochmy ználeźli iż ten wzburza lud, á nie każe dań dáwać Cesarzowi, powiedając że on jest Krystus Krol.

Łk 23,35 Stał tedy lud dziwując się, A książętá kapłáńskie śmieszki sobie z niego stroili i z nimi, mowiąc, Ine wybáwiał, niechże się i sam wybáwi, jeśliżeć ten jest on Krystus Boży wybrány.

Łk 23,41 A iście my spráwiedliwie, bo godne bierzem zá swe spráwy karánie, Aleć ten nic złego nie uczynił.

Łk 23,52 Ten przyszedszy do Piłatá, prosił go o ciáło Jezusowe.

Jn 1,7 Ten przyszedł ku świádectwu, áby świádczył o świátłości, áby przezeń wszyscy wierzyli.

Jn 1,15 Janci świádczył o nim, i obwoływał mowiąc: Tenci jest o ktorymem powiedał, Ten ktory po mnie idzie, jest przedniejszym nád mię, bo jest zacniejszym niż ja.