Słowo: abowiem (1563) 
Wystąpienia 121-140 z 157
Łk 12,52 Abowiem od tego czásu będzie ich pięć w jednym domu roznych, trzej przeciwko dwiemá, á dwa przeciwko trzem.
Łk 16,2 A ták on wezwawszy go, rzekł mu: Coż to o tobie słyszę? oddaj liczbę száfárstwá twego, abowiem już więcej nie możesz być száfárzem.
Łk 16,28 Abowiem mam pięć bráciej, aby im tego poświadczył, iżby też oni nie przyszli ná to miejsce męki.
Łk 17,24 Abowiem jako błyskáwicá błyskájąc się od jednej strony ktora jest pod niebem, do drugiej strony ktora jest pod niebem rozjáśnia się. Tákżeć będzie i Syn człowieczy w dzień swoj.
Łk 18,14 I powiedam to wam, Żeć ten odszedł uspráwiedliwionym do domu swego więcej niżli on, abowiem ktokolwiek się podwyższa, będzie uniżon, á kto się uniża, będzie podwyższon.
Łk 19,43 Abowiem ten czás ná cię przyjdzie, kiedy cię obtoczą nieprzyjaciele twoi wáłem, i ścisną cię ze_wsząd.
Łk 21,4 Abowiem wszyscy ci z tego co im zbywáło kłádli, by tym dárowáli Bogá, Ale tá z niedostátku swego, wszytko pożywienie ktore miáłá włożyłá.
Łk 21,26 Tak iż się ludzie z dusze wylękną, przed stráchem i oczekawániem nieszczęścia przychodzącego ná okrąg ziemie, Abowiem mocy niebieskie chwiać się będą.
Łk 22,18 Abowiem wam to powiedam, Żeć nie będę pił z owocu winnego áż przyjdzie Krolestwo Boże.
Łk 22,27 Abowiem ktoż jest więczszy? tenli co siedzi, czy ten co służy? Izali nie ten ktory siedzi? Aleciem ja jest w pośrzodku was jako ten co służy.
Łk 23,31 Abowiem jeślić to ná surowym drzewie czynią, A coż ná suchem będzie?
Jn 1,17 Abowiem zakon przez Mojżeszá jest dan, á łáská i prawdá przez Jezusá Krystusá się stáłá.
Jn 2,13 Abowiem byłá blisko Wielkanoc Żydowska, á dla_tegoż szedł Jezus do Jeruzálem.
Jn 3,34 Abowiem ten ktorego Bog posłał, słowá Boże powieda, bo temu Bog nie pod miárą dawa Duchá.
Jn 4,37 Abowiem w tym powieść oná jest prawdziwa: Inszyć jest ktory sieje, á inszy ktory żnie.
Jn 4,44 Abowiem oświadczał się sam Jezus: Iż Prorok w ojczyźnie swej nie jest w uczciwości.
Jn 5,4 Abowiem Anjoł zstępował pewnego czásu w sadzawkę, i poruszał wodę, A ták ten ktory napirwej wstąpił po wzruszeniu wody, stawał się zdrowym od káżdej niemocy w ktorej by jedno był zádzierżan.
Jn 5,19 Tedy Jezus odpowiedziawszy im rzekł: Záprawdę záprawdę wam powiedam, nie możeć Syn sam od siebie spráwować, áż ujźry Ojcá spráwującego. Abowiem to co on kolwiek czyni, toż też tákże i Syn czyni.
Jn 5,21 Abowiem jáko Ociec wzbudza umárłe i ożywia, ták i Syn ktore chce ożywia.
Jn 6,27 Prácujcież nie o pokármie ktory ginie, ále o onym pokármie ktory trwa ku żywotowi wiecznemu, ktory wam da Syn człowieczy, Abowiem tego zápieczętował Ociec, to jest Bog.
