Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 6,26 Odpowiedział im Jezus i rzekł: Záprawdę záprawdę wam powiedam, szukacie mię, nie iżeście widzieli cudá, ále iżeście ony chleby jedli, i byliście násyceni.

Jn 6,27 Prácujcież nie o pokármie ktory ginie, ále o onym pokármie ktory trwa ku żywotowi wiecznemu, ktory wam da Syn człowieczy, Abowiem tego zápieczętował Ociec, to jest Bog.

Jn 6,39 A táć jest wola Ojcá onego ktory mię posłał, iżbym cokolwiek by on mnie dał, nie stracił te(go), ále to wzbudził w on ostateczny dzień.

Jn 7,10 Potym gdy szli brácia jego, tedy też i on szedł ná święto, nie jáwnie ále jákoby potájemnie.

Jn 7,12 I było o nim wielkie szemránie miedzy ludem, bo jedni powiedáli że jest dobry człowiek, drudzy zásię mowili: Nie ták jest, ále zwodzi lud.

Jn 7,16 Lecz Jezus odpowiedziawszy im rzekł: Náuká mojá nie jestci mojá, ále tego ktory mię posłał.

Jn 7,24 Nie sądzcież według postáwy, ále sądzcie sądem spráwiedliwym.

Jn 7,28 Wołał tedy Jezus w kościele ucząc á mowiąc: I mnie znacie, i skąd jestem wiecie. A nie przyszedłciem sam od siebie, ále jest prawdziwy, ktory mię posłał, ktorego wy nie znacie.

Jn 7,30 I szukáli tego jákoby go pojmáć, ále żaden nie tárgnął się nań ręką, bo była nie przyszłá godziná jego.

Jn 7,44 I chcieli niektorzy z nich pojmáć go, ále się nań żaden nie targnął ręką.

Jn 8,12 A ták potym Jezus powiedział im, mowiąc, Jamci jest oná świátłość świátá, ktoć zá mną idzie, nie będzie chodził w ciemnościách, ále będzie mieć świátłość żywotá.

Jn 8,16 A choćbych też ja sądził, sąd moj jestci práwdziwy, bo nie jestem sam, ále ja i ktory mię posłał Ociec.

Jn 8,42 Tedy im powiedział Jezus, Być był Bog Ojcem wászym, tedy byście mię miłowáli, gdyżem ja od Bogá wyszedł i przyszedł, á nie samem od siebie przyszedł, ále mię on posłał.

Jn 8,49 Ná to im dał odpowiedź Jezus, Jać dyjabelstwá nie mam, ále czczę Ojcá mego, á wy mię sromocicie.

Jn 9,3 Odpowiedział Jezus, Ani ten zgrzeszył, áni rodzicy jego, ále żeby się spráwy Boże w nim okazáły.

Jn 10,1 Zaprawdę záprawdę wam powiedam, Kto nie wchodzi drzwiámi do obory owczej, ále wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbojcá.

Jn 10,18 Żadenci go nie odejmie ode mnie, ále ja pokłádam je sam od siebie, i mam moc położyć je, á mam moc zásię wziąć je: To rozkazánie wziąłem od Ojcá mego.

Jn 10,33 Ná to mu Żydowie odpowiedź dáli, mowiąc, Dla dobrego uczynku nie kámionujemy cię, ále dla bluźnierstwá, to jest, iż ty gdyżeś jest człowiekiem, czynisz się sam Bogiem.

Jn 10,39 A ták po wtore czyháli nań jákoby go pojmáć, ále uszedł z ręku ich.

Jn 11,4 To gdy usłyszał Jezus, rzekł, Niemoc ta nie jest ku śmierci ále ku chwale Bożej, áby był uwielbion Syn Boży przez nię.