Wystąpienia 121-127 z 127
Mt 7,0 Jáko sie mamy ku blizniemu mieć uczy, żebysmy nie posądzáli nie potąpiáli, ále im dobrze czynili, drogą ciásną chodzili, á ná dobrym gruncie budowáli. Caput. 7.
Jn 1,0 Przemowa na Ewanjeliją S. Jana. Święty Jan Ewa(n)jelistá gdy sie z wyspu Páthmos do Efezu wrocił, miał sto lat swego żywotá, i był potym żyw dwádzieściá lat. Czásu niektorego będąc w łáźni usłyszał iż tám był Chernintus kácerz, nátychmiast rzekł do towárzyszow swoich. Podźmy co rychlej stąd, by łáźnia nie upádłá, i nie zábiłá nas pospołu z kácerzem. Abowiem czásu onego poki jeszcze był żyw powstáli byli kácerzowie ktorzy uczyli, iż Christus nie był bogiem ále prostym człowiekiem. Przeto prosili biskupi świętego Janá áby náprzeciwko im pisał. A on ná prośbę ich zamknął sie przez trzy dni w komorze poszcząc i modląc sie. Potym począł Ewánjeliją pisáć, w ktorej dowodzi bostwá páná Christusowego jáśnie ukázując iż Christus był prawdziwym bogiem i człowiekiem. Dla czegoż od grekow był názwan Theologos To jest ten ktory sie gada ábo rozmawia o bodze. I dla tegoż przez orłá bywa známionowan. Poczyna sie Ewanjelija podług napisania świętego Jana apostoła i Ewanjelisty. Pan Christus od wieku bog, pod czasem człowiek, ktoremu Jan świádectwo dawa, niektore zwolenniki wzywa. Caput. 1.
Jn 11,0 Żydowie Łázárzowym wskrzeszenim rozdrażnieni, w radę przeciwko pánu Christusowi idą Káiphasz prorokuje, ále pan Christus ná puszczą do czásu ustępuje. Caput. 11.
Mk 1,45 I wyszedwszy począł odpowiádáć, i rozsławiáć mowę, tak iż już nie mogł jáwnie wchodzić w miasto, ále precz ná pustych miestcách być, zchodzili sie do niego zewsząd.
Jn 3,36 Kto wierzy w syná, ma żywot wieczny. Ale kto niewierzący jest synowi, nie ujźrzy żywotá, ále gniew boży zostawa ná nim.
Jn 16,33 Tom wam mowił ábyście we mnie pokoj mieli. Ná świecie ucisk będziecie mieli ále dufajcie. Jam zwyciężył świát.
Jn 18,40 Záwołáli zásię wszytcy mowiąc. Nie tego, ále Bárábbaszá. A był Bárábbasz łotr.