Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 17,0 Jako sie Christus przemienił na gorze przed apostoły, a wiáry niestałość karze w nich w wyrzucaniu dyjanelstwa, a pobory Piotrowi każe dać. Caput 17.

Mt 18,0 Pokory náśládowáć, zgorszenia sie wiárowáć náucza przes ucięcie członkow, owce stráconej nálezienie, bráckie karánie a niewdzięczności. Caput. 18.

Mt 22,0 Opowiada gody wieczne, i niewdzięczność ludzi. A jáko go żydowie kusili w poborze Cesárskim, á gadánie o przykazániu bożym, i zmartwychwstaniu. Caput. 22.

Łk 7,0 Caput. 7 Cap I Rotmistrzowego syna uzdrowiwszy, do Naim idąc syna umarłego wdowy wskrzesza, zwolenniki Janowe potwierdza, Janá záleca, Fáryzeusze ktorzy Janowym krztem gárdzili gáni. A Fáryzeuszá ná obiad wezwan, od grzesznice pomázan.

Łk 24,0 Máryje grob z máściámi náwiedzájące słyszą od Anjołow pánskie zmartwywstánie. Piotr do grobu chodzi. Pan Jezus idącym do Emaus sie ukazał, a po tym jedenaście ápostołom. A po tym do niebá wstąpił. Caput. 24.

Jn 1,0 Przemowa na Ewanjeliją S. Jana. Święty Jan Ewa(n)jelistá gdy sie z wyspu Páthmos do Efezu wrocił, miał sto lat swego żywotá, i był potym żyw dwádzieściá lat. Czásu niektorego będąc w łáźni usłyszał iż tám był Chernintus kácerz, nátychmiast rzekł do towárzyszow swoich. Podźmy co rychlej stąd, by łáźnia nie upádłá, i nie zábiłá nas pospołu z kácerzem. Abowiem czásu onego poki jeszcze był żyw powstáli byli kácerzowie ktorzy uczyli, iż Christus nie był bogiem ále prostym człowiekiem. Przeto prosili biskupi świętego Janá áby náprzeciwko im pisał. A on ná prośbę ich zamknął sie przez trzy dni w komorze poszcząc i modląc sie. Potym począł Ewánjeliją pisáć, w ktorej dowodzi bostwá páná Christusowego jáśnie ukázując iż Christus był prawdziwym bogiem i człowiekiem. Dla czegoż od grekow był názwan Theologos To jest ten ktory sie gada ábo rozmawia o bodze. I dla tegoż przez orłá bywa známionowan. Poczyna sie Ewanjelija podług napisania świętego Jana apostoła i Ewanjelisty. Pan Christus od wieku bog, pod czasem człowiek, ktoremu Jan świádectwo dawa, niektore zwolenniki wzywa. Caput. 1.

Jn 5,0 Niemocny nad stawem uzdrowiony, żydom to opowiáda, a pan Christus iż to od ojcá ma, dowodzi. Caput. 5.

Jn 7,0 Pan Christus uchodząc gniewu żydowskiego mięszka w Gálileej. A potájemnie ná święto przyszedwszy jáwnie w kościele każ wszytkim ná dziw, słudzy by go pojimáli posłáni wracáją sie z zálecánim jego. Caput. 7.

Jn 8,0 Pan Christus cudzołożnicy odpuszcza. Wyznawa sie być świátłością, początkie(m), i bez grzechu. A iż jest pierwszy niż ábráha(m) objawia. Caput. 8.

Mt 3,17 A oto głos z niebá mowiąc. Ten jest syn moj miły, w ktorymem sobie polubił.

Mt 14,36 i prosili go áby sie choć podołká odzienia jego dotknęli. A ktorzykolwiek sie dotykáli, zdrowi zstáli sie.

Mt 20,34 I zmiłował sie nád nimi Jesus, i dotknął sie oczu ich. A nátychmiast przejźrzeli i szli zá nim.

Mt 25,46 I pojdą ci w mękę wieczną. A sprawiedliwi do żywotá wiecznego.

Mt 27,66 A oni szedwszy osádzili grob, zapieczętowawszy kámień, z strażą.

Mk 2,28 A táko pánem jest syn człowieczy też i Sobboty.

Mk 6,56 I gdziekolwiek wchodził do zameczkow álbo wsi, álbo miast, na ulicach kłádli niemocne, i prosili go żeby álbo podołká odzienia jego sie dotknęli. A ilekolwiek dotykáli sie jego, zdrowi sie stawáli.

Mk 10,52 A Jesus rzekł jemu. Idź wiárá twojá ciebie zdrowego uczyniła. I tudzież przeźrzał, i náśládował go ná drodze.

Mk 13,37 A coś wam mowię, wszytkim mowię Czujcie.