Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1561)

Wystąpienia 1361-1380 z 1380

Łk 9,62 Rzekł do niego Jezus: Żaden ktory przykłáda rękę swą do pługá, á ogląda sie ná_zad, nie jest sposobny krolestwu Bożemu.

Mk 1,45 A on wyszedszy jął opowiádáć, i sławić tę mowę, tak iż już nie mogł jawnie wchodzić do miástá, ále precz ná pustych mieścách być, á (przedsię) schodzili sie do niego ze_wsząd.

Mk 3,35 Abowiem kto będzie czynił wolą Bożą, ten jest brátem, siostrą, á mátká mojá.

Mt 6,34 A ták nie stárajcież sie o jutrzejszy dzień, bo jutrzejszy dzień będzie sie sam o sie stárał, dosyć ci ma dzień ná złości á frásunku swoim.

Mt 17,27 Ale byśmy im pogorszenia nie dáli, idź do morzá, zárzuć że wędę: á tę rybę ktora naprzod porwie weź: i otworzywszy jej pyszczek, najdziesz Státer (co dwá szelągi waży) ten wziąwszy daj im zá mię i zá się.

Mt 27,66 Tedy oni szedszy, opráwili á obwárowáli grob: zápieczętowawszy kámień, i osádziwszy strażą.

Mk 6,56 A gdziekolwiek wchodził do miásteczek, álbo do wsi, álbo do miast, po ulicach kłádli niemocne, i prosili go, żeby choć podołká odzienia jego mogli sie dotknąć: á ilekolwiek sie dotykáło, stawáli sie zdrowemi.

Mt 7,29 Abowiemci ich uczył jáko ten ktory moc miał, á nie ták jáko ich Doktorowie i Licemiernicy.

Mt 11,30 Boć járzmo moje jest bárzo wdzięczne, i brzemiączko á obciążenie moje lekkie.

Mt 19,30 Ale wieleć pierwszych będzie poślednimi, á poślednich pierwszemi.

Mk 4,41 I polękáli sie wielkim stráchem: á mowili jeden ku drugiemu: Co mniemsz co to zacz jest, że i wiátr i Morze posłuszni mu?

Mk 9,50 Dobra jest sol: á będzieli sol nie słona, czym ją przypráwicie? Miejcie w sobie sol, i miejcie pokoj miedzy sobą.

Mk 16,20 A oni wyszedszy kazáli wszędy, á Pán im pomagał, i powieści potwierdzał, cudy ktore zá nim szły.

Łk 3,38 Cháinan Enosow, Enos Sethow, Seth Jádámow, á Jádam był Boży.

Łk 6,49 Ale kto słucha, á nie czyni: podobny jest człowiekowi ktory buduje dom swoj ná ziemi bez gruntu, ná ktory przypádłá náwáłność wody, i tudzież upadł, i stał się upad wielki domu onego.

Łk 11,54 á w wielu rzeczach czuhájąc nań pátrzyli owa by go w czym podchwycili z ust jego, chcąc go oskárżyć.

Łk 15,32 ále używáć á weselić sie (dziś) godziło, przeto iż ten brát twoj, umárł był, á záś ożył, zginął był, i nálezion jest.

Łk 17,37 Gdziekolwiek będzie ciáło, tám sie zlecą á zbiorą i Orłowie.

Jn 14,31 Ale áby poznał świát, iż miłuję Ojcá, á jáko mi dał Ociec poruczeństwo, ták czynię: wstańcie podźmy s_tąd.