Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 19,41 A był ná miestcu gdzie ukrzyżowan jest ogrod, i w ogrodzie grob nowy, w ktorym jeszcze nikt nie był położon.

Jn 20,1 A jednego dnia soboty Maryja Magdálená przyszłá ráno, poki jeszcze ciemnosci były do grobu, i ujźrzáłá kámień odjęty od grobu.

Jn 20,4 A bieżeli obá wespołek, i on drugi zwolennik wybieżał rychlej Piotrá, i przyszedł pierwszy do grobu.

Jn 20,5 A gdy sie náchylił ujźrzáł położone prześcierádłá, wszákoż nie wszedł.

Jn 20,11 # A Máryja stáłá u grobu zewnątrz płácząc. Gdy tedy płákáłá, náchyliłá się i pojźrzáłá w grob,

Jn 20,20 A gdy to rzekł, ukazał im ręce, i bok. Uweselili sie są tedy zwolennicy, ujźrzawszy páná.

Jn 20,24 # A Thomasz jeden ze dwunascie, ktory bywa rzeczon wątpliwy, nie był z nimi kiedy przyszedł Jesus.

Jn 20,25 Powiedzieli tedy jemu drudzy zwolennicy, widzieliśmy páná. A on rzekł im. Jeśliże nie ujźrzę w ręku jego przebicia gwoździow, á nie wpuszczę pálcá mojego w mieście gwoździow, i nie wpuszczę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.

Jn 20,26 A po dniach ośmi, zásię byli zwolennicy jego wewnątrz, i Tomasz z nimi. Pryszedł Jesus drzwiámi zámknionymi, i stánął w pośrzodku, i rzekł im. Pokoj wam.

Jn 21,1 Potym objáwił sie zasię Jesus u morzá Tyberyjskiego. A zjáwił sie tak.

Jn 21,4 A gdy było już w zarań, stánął Jesus ná brzegu, wszákoż nie poználi zwolennicy iż Jesus jest.

Jn 21,8 A drudzy zwolennicy łodzi przyjacháli, bo niedáleko byli od ziemie, ále jákoby łokciow dwieście, ciągnąc sieć z rybámi.

Jn 21,12 Rzekł im Jesus. Chodźcie. Obiedwajcie. A żaden nie śmiał z zwolennikow pytáć go. Ty ktoś jest? Wiedząc iż pan jest.

Jn 21,18 Záprawdę záprawdę powiádam tobie, gdyś był młodszy opásowałeś sie i chodziłeś gdzieś chciał. A gdy sie stárzejesz, wyciągniesz ręce swoje, á inszy cie opásze, i powiedzie gdzie ty nie chcesz.

Jn 21,19 A to mowił známionując ktorą śmiercią miał objáśnić bogá. # # I gdy to powiedział rzekł jemu. Náśláduj mię.

Jn 21,23 Wyszła tedy mowá tá miedzy brácią, iż zwolennik on nie umiera. A nie rzekł jemu Jesus nie umiera. Ale ták go chcę trwáć, áżbym przyszedł, co tobie do tego.

Mt 3,0 O kazániu a zacności żywotá swiętego Janá krzcicielá, i o krzcie jego, jako byli ludzie od niego krzczeni, i Christus, á głos ojcow z niebá słyszany. Caput. 3.

Mt 8,0 Pan Jesus oczysciwszy trędowátego Setnikowego sługę, od Páráliżá, a Piotrowę swiekrę od ograszki uzdrawia. W łodce obudzony wiátrom roskázuje. I ćmę dyjabłow w wieprze przepuszcza. Caput. 8.

Mt 10,0 Każąc zwolenniki dwánascie rozsyła, tylko po żydowskiej ziemi dájąc im moc czynienia cudow, a ucząc je jáko sie máją spráwowáć, á tesz jáko przenásládowánia máją cierpieć. Caput 10.

Mt 11,0 Jana Krzciciela wyslawia, a miástom ktore cuda widząć nie pokutowáły grozi. Pokutujące k sobie wzywa. Caput 11.