Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 4,0 Cap(itulum) 4. Krolestwo niebieskie pod przepowieścią siemion rozmáitych, i gorczycznego ziarná opowiedziawszy, przez morze jádąc śpi, á obudzony, słowem náwáłności Morzá uśmierza, z podziwowánim wszystkich.

Mk 12,0 Cap(itulum): 12 Przepowieść o winnicy Pan żydom powiáda, á oni bacząc że na nie mowi, chcieli go podchwycić w mowie, i posłáli k niemu pytáć o czyńsz Cesárzski, i o z martwych wstániu Sáduceuszow, ná koniec sámi o przykazánie pierwsze pytáją, odpráwiwszy je Pan, wdowę ubogą bogaczom przekłáda.

Łk 1,0 Święta Pana Jezu Chrysta Ewanjelija podług Łukaszá Świętego, ná XXIV Kápituł rozdzielona. Cap(itulum): 1. Elżbietá począwszy Jáná, od panny Máryjej z duchá świętego brzemiennej náwiedzona, urodziłá syná Zácharyjaszowi przed tym niememu, á potym prorokującemu.

Łk 4,0 Cap(itulum): 4. Pan Jesus ná puszczy poszcząc kusicielá zwycięża, á wrociwszy sie do Názáret w Bożnicy uczy, wygnan s_tamtąd, w Kaphárnáum opętánego, i świekrę Symonowę, i inych wiele uzdráwia.

Łk 6,0 Cap(itulum): 6. Pan wymawiá u Fáryzeuszow zwolenniki, że w Sobbotę kłosy tárgáją, w Sobbotę suchą rękę uzdrowił. Miánuje dwunaście zwolennikow, błogosłáwieństwá náucza, o páździorku w oku cudzym á tramie w swoim, o drzewie złym jáko je z owocu rozeznáwać, słuchácze słowá Bożego komu przyrownani.

Łk 12,0 Cap(itulum): 12. Pan Krystus podobieństwem kwásu Faryzejskiego, przespiecznością śmierci, dzieleniem dziedzictwá, nápełnienim gumná, opátrzenim ptastwá, okrászenim Lilijej, oczekáwanim Páńskim, á szafowánim wiernym: zwolenniki przeciw Antykrystowi umacnia.

Łk 17,0 Cap(itulum): 17. Abyśmy nikogo nie gorszyli, karáli tego ktory by co wystąpił, i odpuszczáli proszącemu, Dziesięć trędowátych oczyścił, ále jeden tylko wdzięczność ukazał, Powiáda że Krolestwo Boże jest w nas, á że nie_odpowiednie á nie_spodziale nas náwiedzi.

Łk 20,0 Cap(itulum): 20. Pytáją Licemiernicy Jezusá o moc jego, á on je też o Krzest Janow, Pan przypowieść powiada o winogrodnikoch, kuszą záś Páná o czynsz Cesárski i o zmartwy_chwstániu.

Łk 22,0 Cap(itulum): 22. Judasz z żydy zmowę czyni, o wydániu Krystusá, Żydowie mu pieniądze obiecują, Pan Krystus wieczerzą skończywszy, na modlitwę wyszedł do Ogrojdcá, tám od Judaszá wydány, wiedzion do Káyffasza Piotr sie go trzykroć záprzał, á z páná sie náśmiewáją nágráwáją, synem Bożym sie przedsie być wyznawa.

Łk 23,0 Cap(itulum): 23. Pan Jezus Piłatowi ráno wydan, wypytan, niewinnym nálezion, wszákże Bárábasz wypuszczon, á Pan ná śmierć osadzon, ukrzyżowán, nágrawan, umárł, z krzyżá zjęt, i pogrzebion.

Jn 1,0 Święta Pana Jesu Christa Ewanjelija według Świętego Janá ná dwadzieściá Kápituł i jedno rozdzieloná. Cap(itulum): 1. Mowi o Bostwie Chrystusowym. Jan Krzciciel świádectwo dawa o Chrystusie, że jest Báránkiem Bożym. Andrzej Symoná, powołani od Chrystusá, á Philip Nátánáelá przywiodł do Chrystusá.

Jn 5,0 Cap(itulum): 5. Niemocny nád sadzawką uzdrowiony, Żydom to opowiáda, á pan Krystus iż to od ojca ma, dowodzi.

Jn 8,0 Cap(itulum): 8. Chrystus Jezus po rozgrzeszeniu niewiásty w cudzołostwie záchwyconej, powiáda sie być świátłością, początkiem, Fáryzeusze też nie z ojcá Abráhámá ale z czartá, á siebie być dáleko pierwej niżli Abráhámá.

Jn 9,0 Cap(itulum) 9. Pan ślepo národzonego uzdrowił w Sobbotę, który znak Licemiernicy chcieli zátłumić, i przetoż onego uzdrowionego że jáwnie to sie z nim stáło wyznawał, z bożnice wyrzucili, á Pan go do siebie przytulił.

Jn 17,0 Cap(itulum): 17. Modlitwá Chrystusowá do Ojcá o objáśnienie obudwu, i zá zwolenniki, i zá te ktorzy mieli weń uwierzyć, áby byli zachowáni ode złego, á żeby wszystcy byli w jedności, i żeby świát poznał iż był posłány od Ojcá.

Jn 20,0 Cap(itulum): 20. Chrystus po swym zmartwych_wstániu objáwił á ukazał sie wielom, Zwolennikom duchá świętego dáje, ku odpuszczániu grzechow, Tomás dotknąwszy sie ciáłá Chrystusowego, uwierzył.

Jn 2,25 á nie trzebá mu było, żeby mu kto był świádectwo dawał o człowiecze: Bo on wiedział co by było w człowiecze:

Jn 17,26 I oznajmiłem im imię twoje, i oznajmię: żeby miłość ktorąś ty mnie umiłował, w nich byłá, á ja w nich.

Jn 20,31 A te nápisáne są, ábyście uwierzyli, iż Jezus jest Chrystus syn Boży: á żebyście wierząc żywot mieli w imię jego.