Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 20,25 Mowili mu tedy drudzy uczniowie: Widzieliśmy Páná. A on im rzekł: Jeśli nie ujźrzę w ręku jego przebicia goździ, á nie włożę pálcá mego ná mieśce goździ, i nie włożęli ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.

Jn 20,26 A po ośmi dni, byli zásię uczniowie je(go) w domu, i Thomasz z nimi. Przyszedł Jesus drzwiámi zámknionemi, i stánął w pośrzodku, i rzekł: Pokoj wam.

Jn 21,1 Potym okazał się záś Jesus u morzá Tyberyjádskiego. A okazał się ták:

Jn 21,4 A gdy było ráno, stánął Jesus ná brzegu: wszákoż nie poználi uczniowie jego że był Jesus.

Jn 21,11 Wstąpił Symon Piotr, i wyciągnął sieć ná ziemię, pełną wielkich ryb, stá piącidziesiąt i trzech. A choć ich ták wiele było, nie podárłá się sieć.

Jn 21,12 Rzekł im Jesus: Podźcież, obiedwajcie. A żaden z siedzących u stołu nie śmiał go zopytáć: Ktoś ty jest? wiedząc iż Pan jest.

Jn 21,19 A to mowił, dawájąc znáć ktorą śmiercią miał uwielbić Bogá. $ A to powiedziawszy, rzekł mu: Podź zá mną.

Jn 21,20 A Piotr obrociwszy się, ujźrzał onego uczniá, ktorego miłował Jesus, pozad idącego: ktory też położył się był przy wieczerzy ná piersiách jego, i mowił: Pánie, ktoryż jest ten co cię wyda?

Mt 16,0 Rozdział XVI. 1. Známieniá z niebá proszą Pháryzeuszowie. 6. Każe się uczniom strzec kwásu Pháryzájskiego. 13. Pyta ich co by o nim trzymáli. 16. Piotrowi po jego wyznániu obiecuje, że ná nim miał kościoł swoj zbudowáć, i dáć mu klucze krolestwá niebieskiego. 21. A opowiádájąc śmierć swoję Apostołom. 22. Od Piotrá strofowány. 23. Názwał go szátánem. 24. Záprzenie sámego siebie, i krzyżá noszenie. 27. Bog odda káżdemu według uczynkow jego.

Mt 19,0 Rozdział XIX. 3. Małżeństwo z ustáwy swej nierozdzielne być pokázuje. 9. A iż się żony chybá dla cudzołostwá, opuścić nie godzi. 12. Miedzy rzezáńcy chwali te, ktorzy się sámi urzezáli dla krolestwá Bożego. 13. Kłádzie ná dziatki ręce. 17. Záchowánie przykazánia potrzebne do zbáwienia. 20. Dla doskonáłości wszytko opuścić. 23. Bogáty trudno ma być zbáwion. 23. Zapłátá wszytko opuszczájących dla Christusá.

Mt 23,0 Rozdział XXIII. 1. Siedzących ná stolicy Mojzeszowej rozkazánia słucháć każe, ále uczynkow ich nie náśládowáć. 4. Opisuje ich pokrytość i czci prágnienie. 8. A uczniow swych pokory náucza. 13. Pháryzeuszom rozmáitą Biádę opowieda, dla ich niezbożności. 37. Jerozolimie grozi, i upádek jej opowieda.

Mk 12,0 Rozdział XII. 1. Podobieństwo o winnicy nájętej. 10. I o kámieniu odrzuconym. 13. Kuszą go Pháryzeuszowie o cyńszu Cesárskim. 18. A Sáduceuszowie o zmartwychwstániu. 28. A Doktor zakonny o przedniejszym przykazániu. 35. Jesus pyta, jáko Messyjasz jest i Synem i Pánem Dawidowym. 38. Każe się strzec Pháryzeuszow i Doktorow zakonnych. 42. Wdowká uboga dwá drobne pieniążki kłádzie skárbnice.

Łk 6,0 Rozdział VI. 1. Uczniowie rwą kłosy w Szábát. 6. Uschłą rękę leczy. 8. Widzi myśli ludzkie. 12. Nocuje ná modlitwie. 13. Obiera Apostoły. 17. Wiele chorych leczy. 20. Błogosłáwieństwá. 24. Ktorym biádá. 27. Miłowáć nieprzyjacioły każe. 29. I krzywdy skromnie znosić. 34. Pożyczáć bez lichwy. 36. I być miłosiernymi. 37. Nie posądzáć, Odpuszczáć. 38. Dáwáć. Miárá dobrá. 39. Ślepy wodz ślepego. 42. Trzaszczká i tram w oku. 43. Drzewo znáć z owocu. 45. A serce z uczynkow. 47. Słuchácze budownikowi podobni.

Łk 9,0 Rozdział IX. 2. Posyła Pan dwunaście Apostołow. 7 i 18. Herodowe i ludu pospolitego mniemánie o Pánu. 12. 5000 ludzi pięciorgiem chlebá nákarmieni. 20. Wyznánie Piotrowe o Pánu. 23. Záprzenie sámego siebie. Krzyżá noszenie. 28. Przemienienie Páńskie. 38. Lunátyká leczy. 44. Śmierć swą opowieda. 46. Uczniowie się o przełożeństwie gadáją. 47. Dzieciątko. 52. Sámárytanowie Christusá nie przyjmują. 54. Czego się chcą mścić uczniowie. 55. Ale je Pan o to fuka. 57. Jednemu iść zá sobą nie dopuszcza. 59. A drugieu każe iść zá sobą. 62. Ręká do pługá. Názad się oględáć.

Łk 18,0 Rozdział XVIII. 1. Uczy ustáwicznej modlitwy. 2. Przykłádem wdowy sędziemu niespráwiedliwemu dokuczájący. 9. A przykłádem Pháryzeuszá i Celniká, jáka ma być modlitwá pokázuje. 15. Dziatki przyjmuje. 18. Jáko przyść do żywotá wiecznego. 22. Rádá Páńska o sprzedániu wszytkiego. 24. Bogátemu trudno wniść do niebá. 28. Zapłátá tych ktorzy wszytko dla Páná Christusá opuszczáją. 31. Śmierć swą opowieda. 35. Ślepego oświeca.

Łk 20,0 Rozdział XX. 1. Pháryzeuszow pytájących, czyjąby mocą czynił. 3. Pan wzajem pyta, skądby był krzest Janow. 9. Podobieństwo o winnicy oraczom nájętej. 17. Kámień węgłowy. 20. Pytáją go zdrádliwie o czynszu Cesárskim. 27. A Sáduceuszowie o zmartwychwstániu. 41. Pan Christus jest i Synem i Pánem Dawidowym. 46. Doktorow zakonnych obyczáje, ktorych się strzec każe.

Łk 21,0 Rozdział XXI. 2. Wdowá dwá pieniążki do skárbu wrzucájąca. 7. Znáki uprzedzájące zburzenie Hierozolimskie, i dokończenie świátá. 8. Fałszywi prorocy. 12. Udręczenie wiernych. 15. Ustá i mądrość swoim obiecuje. 19. Cierpliwość. 20. Spustoszenie miástá Hieruzálem. 27. Sąd ostáteczny. 25. Znáki ná słońcu i gwiazdách. 33. Słowo Páńskie nieodmienne. 34. Każe się strzec obżárstwá, opilstwá, i stáránia świeckiego. 36. A czuć i modlić się záwsze.

Łk 23,0 Rozdział XXIII. 1. Wiedzion do Piłatá, i oskárżon. 7. Odesłan do Herodá. 11. Kędy wzgárdzony, odwiedzion do Piłatá. 19. Bárábbasz. 24. Osądzon jest ná śmierć. 26. Symon Cyrenejski niesie krzyż Christusow. 27. A niewiásty go płáczą. 33. Ukrzyżowan. 34. Modli się zá krzyżownikámi. 35. Wszyścy z niego szydzą. 39. I jeden złoczyńcá. 41. Drugi się uznawszy záleca się Pánu. 44. Cudá się wielkie dzieją. 46. Duchá oddáje Ojcu. 47. Setnik go wyznawa. 51. A Joseph mu pogrzeb spráwuje. 55. Niewiásty máści gotują.