Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 7,25 Usłyszawszy bo niewiástá o nim, ktorej corká miáłá duchá nieczystego, przyszłá i pádłá k nogam jego.

Mk 7,26 A niewiástá byłá Grecska, rodem z Syrofenicyjej, i prosiłá go áby czárta wyrzucił z corki jej.

Mk 7,27 Jezus záś rzekł jej, Niechaj pierwej (iż) się dzieci násycą Bo nie dobrze jest wziąć chleb u dzieci, i rzucáć szczeniętam

Mk 7,28 Oná záś odpowiedájąc mowi mu. Ták Pánie, Bo i szczeniątká jadają pod stołem odrobiny dziatek.

Mk 7,29 I rzekł jej, Dla tego słowá Idź, wyszedł czárt z corki twojej.

Mk 7,30 A odszedszy do domu swego nálázłá iż wyszedł czárt, i corkę leżącą ná łożu.

Mk 7,31 I záę wyszedszy z granic Tyrskich, i Sydońskich, przyszedł ku morzu Gálilejskiemu, przez pośrodek gránic Dekápolskich.

Mk 7,32 I przywieźli mu głuchá momotliwego, i prosili go áby nań rękę włożył.

Mk 7,33 I wziąwszy go od tłuszcze z osobná, włożył pálce swe do uszu jego, á plunąwszy tknął języká jego.

Mk 7,34 I wejrzawszy w niebo westchnął i rzekł jemu, Effatá, to jest, otworz się.

Mk 7,35 I wnet się otworzyły uszy jego, i rozwiązáłá się związká języká jego, i mowił prosto.

Mk 7,36 I rozkazał im áby żadnemu nie powiedáli, ále czym on pilniej im zákázował, tym więcej przepowiedáli.

Mk 8,4 I odpowiedzieli mu uczniowie jego, skąd tych może kto tu nákármić chlebámi ná pustyni?

Mk 8,5 I spytał ich kilko chlebow macie? Oni záś rzekli siedmioro.

Mk 8,6 I rozkazał tłuszczy sieść ná ziemi, á wziąwszy siedmioro chlebá uczyniwszy dzięki, połamał i dał uczniom swoim, áby przed nie kłádli, i położyli przed tłuszczą.