Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 8,0 Kápitulá 8. 1 Jezus siedmiorgiem chlebá nákarmił 4000. ludzi. 11 Fáryzeuszowie domágáją się u niego známienia z niebá. 15 Ktorych nie strzedz każe uczniom swym kwásu i kwásu Herodowego. 22 Niewidomemu wzrok przywráca. 27 A uczniow swych pyta co o nim ludzie i oni tez sámi trzymáją. 29 Lecz oni wyznáwáją go być chrystusem. 31 A on im o męce i śmierći swej opowieda. 34 Przydájąc to, iż się potrzebá sámych siebie záprzeć tym coby go náśladowáć chćieli i krzyż swoj ná się wziąć, á zan się nie wstydáć.

Mk 10,0 Kápitulá 10. 2 O rozwodzie Jezus gada z Fáryzeuszámi. 13 Dziatki do niego przynieśiono, uczniowie się gniewáją. 15 A Jezus im dziecinstwo záleca, ku pokorze je wiodąc. 17 Potym z młodziencem bogátym rozmawia o żywoćie wiecznym. 21 Dla ktorego każe mu Jezus wszytko przedáć, á ubogim rozdáć. 24 Co słysząc uczniowie zátrwożyli się, widząc trudne weśćie do żywotá. 28 A zwłaszczá bogátym. 29 Mowią potym o nadgrodzie tych co swe dla Jezusá opuśćili. 33 Po trzećie Jezus śmierć swą opowieda. 35 Synowie Zebedeuszowi stáráją się o zwierzchność. 44 A Jezus wszytkim pokorę i uniżenie záleca. 46 A potym Bártymeuszowi ślepemu wzrok przywraca.

Mk 15,0 Kápitulá 15. 1 Jezus odwiedziony do Piłatá 3. 4. 5. Nie nie odpowieda, na skárgi, i pytánia. 7 Piłat wspomina Bárábászá chcą áby wypuśćił, á ukrzyżował Jezusá. 15 I uczynił ták Piłat kwoli pospolstwu. 16 A tak żołnierze, biczują, koronują, i hańbią Jezusá. 20 I wiodą krzyżowáć. 27 Miedzy dwiemá zbojcámi. 29 Wszyscy z niego szydzą i urągáją ná krzyżu wiszącemu. 33 A on do Bogá ojcá swego woła. 36 I duchá mu oddaje. 38 Záczym mu setnik świádectwo wydał. 43 Jozef prośi o ćiáło jego. 44 Czego nie odmowił Piłat. 45 A on je w grob włożył.

Łk 9,0 Kapituła 9. 1 Rozsyła pan dwánaście Apostołow ku przepowiedániu. 7 Herod wątpi o Jezusie kto by on był. 10 Apostołowie się zwrocili, z ktorymi z osobná odchodzi Jezus. 11 Zebrał się do niego lud wielki. 13 Ktory pięciorgiem chlebá á dwiemá rybámi nákarmił. 18 Apostołow pyta co o nim ludzie trzymáją. 20 Apostołowie fo Christusem wyznawáją. 23 Uczy ich, czego potrzebá tym coby zá nim chodzić chcieli. 28 Przemienia się ná gorze. 38 Lunátyká leczy. 44 Śmierć swą uczniom opowieda. 46 Oni sie o przełożeństwie gadáją. 48 Z czego ich strofuje. 51 Do Jeruzalem idzie. 52 Nie chcą mu dáć gospody Sámárytanowie. 54 Czego się nád nimi ogniem z niebá mścić chcą Jan z Jakubem. 55 Ale je oto Jezus fuka. 57 Chce jeden iść zá nim, á on mu nie dopuszcza. 59 A inszemu zá sobą iść każe.

Łk 12,0 1 Strzedz się kráju Fáryzajskiego. 4. Tych się nie bać co ciała zábijają. 8 Lecz przedsię Jezusá wyznáwáć. 10 Ktore grzechy odpuszczone będą, á ktore nie. 11 Niebezpieczeństwá swym obiecuje, á ku temu duchá. 13 Między bracie nie chce ojczycny dzielić. 15 Bogactw się strzedz każe. Wskazując ná przykład bogaczá. 22 Zákázuje się fráowáć i o te doczesną żywność. 33 Jáłmużnę záleca.35 I czujność w powołániu. 42 Podobieństwem száfárzá d0brego. 45 I złego á niedbáłego. 47 3 wiádomości grzeszący srożej karan będzie. 51 Nie pokoj, ále niezgody przyszedł Jezus puścić ná świát.

Łk 18,0 Kápitułá 18. 1 Ku pilnej á ustáwicznej modlitwie Pan swych nápomina. 10 Ukazując, czego do modlitwy potrzebá, z Fáryzeuszá i celnika. 15 Dziatki do siebie przyjmuje. 18 Bogacz go o żywocie wiecznym pyta. 19 Ná co mu Pan odpowieda. 24 Ukázując że trudno bogátemu do krolestwá Bożego. 28 Lecz ktoby swe dla Páná utrácił, temu zápłátę obiecuje. 31 Śmierć swą opowieda. 35 Potym ślepemu wzrok przywraca.

Łk 21,0 Kápitułá 21. Kłádą bogacze do skárbu. 2 Uboga wdowá więcej włożyłá. 6 Opowieda Pan zborzenie kościołá i miásta. 9 Trwogi opowiedając, przedsię się swym lękać nie da. 14 Ani myślić coby odpowiedáli. 15 Obiecując im dáć ustá i mądrość. 16 Opowieda im nienawiść, i od sámych rodzicow. 19 Ale im w tym wszytkim każe się cierpliwością bronić. 21 A przed sojski nieprzyjacielskimi uchodzić. 22 Biádá brzemiennym ná ten czás. 25 Ználi ná słońcu i gwiazdách, á ná ziemi ucisk. 27 Przyście syná człowieczego. 34 Ktorego czekáć trzebá czujności i trzeźwości.

Łk 22,0 Kápitulá 22. 1 Przaśniki nádchodzą. 3. Szátan wszedł w Judaszá. 4 Przedáje księżej Jezusá. 8 Pan śle wieczerzą gotowáć. 13 Przyszedszy siadł u stołu z swoimi. 19 Wieczerza postánowia. 21 O zdrajcy swym powieda. 24 Uczniowie się o przełożeństwie gadają. 25 Pan ich ku pokorze przywodzi. 29 Krolestwo im insze odkázując. 31 Piotrowi powieda, że się on szátan stárał, á iż się on miał záprzeć tego. Pod gorę oliwną idzie. 40 Modlić się swym każe. 41. Sam ná modlitwie odchodzi. 42 Do Ojcá woła o kubek. 44 Krwawo się poci. 46. Ucznie śpiące budzi. 47. Judasz go przez pocáłowánie wydáje. 50 Piotr ucho uciął. 51 Jezus je uleczył. 52 o wszytkich mowi. 54 Prowádzą go do przedniejszego ofiarowniká, á Piotr zá nim idzie. 56 Przy się Jezusá. 61 Kur poje, Pán patrzy ná Piotrá. 63 Szydzą z Jezusá. 67 Pytając fo jeśliby był Chrystusem.

Jn 2,0 Kápitułá 2. 1 Wesele w Kanie miásteczku Gálilejskim, gdzie Jezus z wody wino uczynił. 12 Do Kafarnaum z krewnymi poszedł. 13 Potym do Jeruzálem 14 Gdzie kupce z kościołá wyrzucił. 18 Známienia się od niego domagáją: á on kościoł każe rozwálić, áby gi we trzy dni wystáwił. 21 Rozumiejąc to o kościele ciáłá swego. 23 Wiele ich tám wen uwierzyło. 24 Ale się im on nie zwierzał.

Jn 3,0 Kápitułá 3. 1 Nikodem rozmawia w nocy z Jezusem o odrodzeniu. 16 Pan Jezus okázuje jáko wielce Bog świát umiłował. 17 I dlaczego syná swego Jezusá posłał. 18 19 Ukázuje też w czym zbáwienie i potępienie záwisło. 20 Obyczáje ludzi złych á w ciemnościach chodzących. 22 Jezus do Judskiej ziemie przyszedszy nurza. 23 A Jan w Sálim. 25 Uczniowie Janowi gadáją się z żydy o oczysciániu. 26. Skárżą się ná Jezusá przed Janem. 27 Jan się omawia, á Jezusowi zacne świádectwo wydáje.

Jn 8,0 Kápitułá 8. 3 Niewiástę ná cudzołostwie poimaną przywiedli Fáryzeuszowie do Jezusá. 12 Jezus się zowie świátłością świáta. 13 Fáryzeuszowie mu nieprawdę zádawáją i z nim się swárzą. 21 Wywodzi się słusznie, grożąc śmiercią niewiernym. 23 Ukázując to skąd on był á skąd też oni. 30 Wiele ich weń uwierzyło. 31 Ktorych ku wytrwániu upomina wolności im obiecując. 33 Z czego się gorszą, i wolność sobie ále niesłusznie przywłaszczáją. 34 Jezus przewodzi nád nimi iż są niewolniki, i syny Djabelskiemi. 47 Przeto iż słowá Bożego nie słucháją. 48 Sámárytánem go názwáli i opętánym. 49 Ná co im odpowieda, ukázując swoję zacność. 59 Zá co go potym kámionowáć chcą.

Jn 9,0 Kápitułá 9. 1 Jezus człeká ślepo národzonego oświecił w szábát. 8 Sąsiedzi i znájomi wątpią o nim. 11 On powieda żem ta jest, á iż go Jezus oświecił. 16 Fáryzeuszowie go sądzą niezbożnym być, iż to w szábát uczynił. 18 Nie wierzą by był ślepo národzony, przeto rodzicow on pytáją. 22 Urádziwszy to żeby káżde(go) wyrzucić z zgromádzenia ktoby go Christusem wyznał. 24 Sprzeczáją się z oświeconym i potym go precz wyrzucáją. 35 Christus się mu oznajmił, á on też weń uwierzył. 39 Jezus przyszedł ślepe oświecáć, á widzące oślepiáć.

Jn 12,0 Kápitułá 12. 1 Jezus w Betánii. 2 Z Martą i Łázárzem wieczerza. 3 Máryja go maścią máże. 4 Judasz máści żáłuje. 6 Iż był złodziejem. 7 Jezus Máryją wymawia. 9 Zbiegli się żydowie z Jeruzálem dla Jezusá i Łázárzá. 12 Názájutrz prowadzą ná oślęciu Jezusá do Jeruzálem. 20 Niektorzy z Greckich żydow. 21 Proszą Filipá żeby mogli widzieć Jezusá. 24 Jezus opowieda śmierć swą potrzebną i użyteczną. 27 Trwoży sobą dla bliskiej świerci. 28 Ojcá o uwielbienie prosi: á on się mu ozywa. 32 Zásię śmierć swą pożyteczną być opowieda. 34 Żydowie dumáją, żeby Mesjasz umrzeć nie miał. 35 Jezus ich upomina żeby w świetle chodzili poki czás máją. 37 Dlatego mu wierzyć nie mogli, áby się proroctwá spełniły. 42 Jednák ich wiele z Książej wen uwierzyło: ále go dla chwały świeckiej wyznáwáć nie śmieli. 44 Kto wierzy w Christusá, wierzy w Bogá ojcá jego.