Słowo: á (1561) 
Wystąpienia 1281-1300 z 1380
Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, á żeby poznał świát iżeś ty mnie posłał, i żeś je miłował, jákoś i mnie miłował.
Jn 18,8 Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, żem ja jest: á ták jeśliż mnie szukacie, dopuśćcież tym odejść.
Jn 18,16 A Piotr stał przede drzwiámi. Wyszedł tedy on drugi zwolennik, ktorego znał Biskup, á rzekł odwiernej i w_wiodł Piotrá.
Jn 18,18 Stáli tedy służebni i słudzy u węgla, bo było zimno: i grzali sie: á Piotr też był i grzał sie z nimi.
Jn 18,20 Odpowiedział mu Jezus: Ja mowiłem świátu jáwnie, jam záwsze náuczał w bożnicy, i w kościele, tám gdzie sie wszystcy Żydowie schodzą, á tájniem nic nie mówił.
Jn 18,23 Odpowiedział mu Jezus: Jeślim źle mowił, daj świádectwo o złym, á jeśli dobrze, Czemu mię bijesz?
Jn 18,25 I stał Simon Piotr á grzał sie. Rzekli tedy do niego: Czyliś i ty jest z zwolennikow jego: Záprzał Piotr, á rzekł: Nie jestem.
Jn 18,26 Potym mu rzekł jeden z Biskupich dworzánow, powinowáty onego ktoremu uciął Piotr ucho: á zażem ja ciebie nie widział z nim w ogrojcu?
Jn 18,27 Záś się tedy záprzał Piotr: á nátychmiast kur zápiał.
Jn 18,28 I przywiedli záś Jezusá do Kájphaszá ná Ratusz, á było to ráno, ále sámi nie weszli ná rátusz áby sie byli nie splugáwili, á to żeby pożywáli báránká wielkonocnego.
Jn 18,31 Tedy im rzekł Piłath: Wieścież wy go, á wedle wászego práwá, osądźcie go. Rzekli mu tedy Żydowie: Nam się nie godzi nikogo zábić.
Jn 19,7 Odpowiedzieli mu Żydowie: My mamy zákon, á według zákonu ma umrzeć: Bo sie syne(m) Bożym czynił.
Jn 19,13 A Piłath potym gdy usłyszał te słowá, wywiodł ná dwor Jezusá, i usiadł ná stolcu sądowym, ná mieścu co ji zową Lithostratos, á po Żydowsku Gábbátá.
Jn 19,17 A niosąc sobie krzyż, wyszedł ná ono mieśce, ktore zową łysą głową, á po Żydowsku Golgothá,
Jn 19,18 támże go ukrzyżowáli, á z nim innych dwu, i s_tąd i z_owąd, ále we śrzodku Jezusá.
Jn 19,24 Mowili tedy jeden do drugiego: Nie rozrzynajmy jej, ále rzućmy o nię los, czyjá by byłá. Aby sie wypełniło pismo, ktore mowi: Rozdzielili miedzy sie odzienia moje: á o odzienie moje rzucáli los. A żołnierze tedy te rzeczy uczynili.
Jn 19,31 Tedy Żydowie, iż był dzień Gotowánia, aby nie zostáły ná krzyżu ciáłá ná Sobbotę, bo był to dzień wielki Sobbotni, prosili Piłatá, áby były połámáne ich kości, á potym je zdjęto.
