Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 21,3 Rzekł im Szymon Piotr, Idę ryb łowić. Rzekli mu, Pojdziem i my z tobą. Wyszli, i wsiedli w łodź nátychmiast: á onej nocy nic nie pojmáli.

Jn 21,6 A on im rzekł, Zápuśćcie sieć po práwej stronie łodzi, á najdziecie. Zápuścili tedy, á już dálej nie mogli jej ciągnąć przed wielkością ryb.

Jn 21,11 Wstąpił Szymon Piotr, i wyciągnął sieć ná ziemię pełnę wielkich ryb, sto piącidziesiąt trzech: á gdy ich ták wiele było, nie podárłá się sieć.

Jn 21,13 Przyszedł tedy Jezus, i wziął chleb á dał im, tákże i rybę.

Jn 21,18 Amen amen powiedam tobie, Gdyś młodszy był, przepászowałeś się sam, i chodziłeś kędyś chciał: Lecz gdy się stárzejesz, wyciągniesz ręce twe, á inny cię opasze, i poprowádzi gdzie byś nie chciał.

Mt 3,0 Kápitułá 3. 1 Jan uczy pokájánia ná puszczy. 2 Opowieda przybliżenie krolestwa niebieskiego: 4 żywot, pokarm i ubior Janow: 5 Zbiegają się zewsząd do niego, á on nurza wyznáwájących grzechy: 7 Strofuje Fáryzeusze: 8 Każe czynić owoce pokájáni: 9 Grozi im wycięcim: 11 Przyście i zacność Mesiaszowe opowieda: 13 Jezus przyszedł nurzáć się do Janá: 16 Duch ś. nań strąpił: 17 Bog go z niebá odwołał i zálećił.

Mt 8,0 Kápitułá 8. 2 Uzdrowienie trędowátego. 5 Setnik prosi zá sługą swym. 10 pan sie dziwuje wierze jego, i záleca ją. 11 Opowieda przyjęcie pogánow á odrzucenie żydow. 13 Uzdrawia sługę Setnikowego, 14 i swiekrę piotrowę. 16 Leczy wiele chorych. 20 Odpráwił jednego co chciał zá nim chodzić. 21 Drugiemu każe iść zá sobą. 23 Wiezie się w łodzi z uczniámi zá morze. 24 Morze wzruszone uskramia. 28 U Gergesencykow ze dwu opetánych diabły w świnie wygnał. 34 Gergesencycy proszą áby od nich odszedł.

Mt 10,0 Kápitułá 10. 1 wysyłánie obránych dwunaście Apostołow, dla nánki i zgromadzenia owiec <....ych> z domu Izráelskiego, z mocą cudową. 16 I z niebespieczeństwem, jáko owiec między wilki. 18 Ktorym pan niebespieczenstwá opowiedájąc. 19 Przedsię się frásowáć nieda, áni o tym coby mowili myślić. 21 Opowieda też jáka między ludzmi miáłá być nienawiść jednego przeciw drugiemu. 23 A swym ustępowáć káże gdyby ich prześladowano. 28 A choćby ich też zábić mieli ludzie przedsię się ich bać zákázuje. 34 Przetoć miecz wpuścił ná świát, á nie pokoj. 37 Nieda swym krewnych więcej niżli siebie miłowáć. 38 Krzyż ná się bráć każe. 40 Zápłatę obiecuje przyjmującym wierne ucznie jego.

Mt 14,0 Kápitulá 14. 1. Herodowe mniemánie o Jezusie. 3. Przecz Herod Janá pojmał, wsádził, i ściąć dał. 13. Jezus usłyszawszy o śmierci Janowej ustępuje ná puszczą. 17. gdzie pięciorogiem chlebá o pięć tysięcy mężow nákarmił.22. Uczniom jecháć każe zá morze. 23. Sam zostawszy modli się. 24. Wiátry łodz z uczniámi miotájąc. 25. Jezus do nich przyszedł po wodzie i cieszy je. 28. Piotr po wodzie do niego idzie, lecz zwątpiwszy tonie, á pan go rátuje. 36. W ziemi Genázáret dotknienim szat swych wiele chorych leczy.

Mt 15,0 Kápitulá 15. 1. Fáryzeuszowie z przestępstwá ustaw ojcowskich strofują ucznie Jezusowe. 3. A Jezus onych z przestępstwá przykazánia Bożego. 10. Ukazując co plugáwi człowieká á co nie. 22. Uzdrawia corkę niewisty Chánánejskiej. 28. Zálecájąc ją z wielkiej wiary. 30. Wiele rozmaitych chorych leczy. 32. Cztery tysiące mężów się <.>miorgiem chyba karmi.

Mt 16,0 Kapitulá 16. 1. Fáryzeuszowie známieniá żądáją. 2. Jezus ich z tego strofuje. 4. Znak Jonaszow obiecując. 6. Uczniom swym każe się strzec kwásu Fáryzájskiego. 11. Co kwas faryzájski powieda. 13. Uczniow swych pyta coby o nim ludzie trzymáli. 15. A co też oni sámi. 16. Piotr go wyznawa Chrystusem Synem Bożeym. 18. Jezus chwali wyznánie jego. 19. I klucze mi dáć obiecuje. 20. Nie da się oznájmiáć iż jest Chrystusem. 21. Śmierć swą opowieda, á Piotr go od niej odwodzi, áé go pan szuka. 24. Ukázując iż káżdy kto chce zá nim chodzić ma się samego záprzeć i krzyż swoj ná się wziąć.

Mt 19,0 Kápitulá 19. 1. Ná pytánie Fáryzejskie o rozwodzie Jezus odpowieda, gániąc rozwody, á małżeństwo zálecájąc. 12. Mowi tez o trojákich rzezáńcách. 13. dziatki przyjmuje i ręce ná nie kłádzie. 16. Młodzieńcowi bogátemu każe wszytko przedáć, á ubogim rozdác, i iść zá sobą. 23. Trudno bogátym wniść do krolestwá Bożego. 25. zápłátę swym obiecuje, ktorzy co dla niego utrácili.

Mt 20,0 Kápitulá 20. 1. O nájętych robotnikach ná winnice: 16. Z ktorych pierwszy będą ostátecznymi, á ostateczni pierwszymi. 17. Idzie Jezus do Jeruzálem á o swej śmierci rozmawia. 20. Márká synow Zebedeuszowych prosi go zá syny swoimi. 24. Dlaczego się drudzy ná nie gniewáją. 25. Ale Jezus wszytkich od pánowánia ku służbie przywodzi. 30. Potym dwu ślepych uzdrowił.

Mt 23,0 Kápitulá 23. 2. O siedzących ná stlicy Mojzeszowej. 3. ktorych każe się strzedz uczynkow Jezus. 4. 5. Opismać ich i spráwy i obyczáje. 8. Swym się nie daw zwáć mistrzámi, á inszych nie mieć zá ojce ná ziemi. Siebie jednym mistrzem, á Bogá jednym ojcem, uklázując. 13. Nas rzekła ná Fáryzeusze i uczone w piśmie biedę im przyszła opowiedájąc. 37. Jerozolimie grozi, i upadek tej opowieda.

Mt 27,0 Kápitulá 27. 2. Jezusá do Piłatá prowádzą. 3. Judasz to widząc żałuje iż go wydał, i wráca księżej pieniądze. 7. Zá ktorę rolą kupili ná pogrzeb gościom. 11. Jezus ná pytánie Stárościne nic nie odpowieda. 17. Stárá się oto stárostá jákoby go wypiśił. 20. Lecz księża wołáją áby wypiśił Bárábbászá, á ukrzyżował Jezusá. 24. Piłat ręce umywa, niezezwálájąc ná śmierć jego, i okázując jego niewinność. 28. W szárłar Jezusá obłoczą. 29. Cierniewą korona koronują, i náporząd z niego szydzą. 31. Wiodą go ná ukrzyżowánie. 32. Szymon Cerenejczyk niesie krzyż jego. 34. Dáją mu pić ocet z żołcią. 35. Ukrzyżowawszy go dzieła się odzienim jego. 37. Nápis do krzyżá przybijáją. 39. Szydzą z niego wszyscy. 46. A on do Bogá ojcá woła. 50. I duchá wypuszcza. 51. Cudá się rozmáite dzieją. 57. Jozef prosi Piłatá o ciáło jego. 60. Kłádzie go do grobu. 63. Księża strasz do grobu przystáwili, żeby go uczniowie nie ukádli.

Mk 7,0 Kápitulá 7. 2 Fáryzeuszowie frásują się ná ucznie Jezusowe, iż jedzą rąk nie umywszy. 6 Z czego ich pan strofuje, słowy Izájaszowemi. 8 przewodząc nád nimi to, iż oni sámi przestępowáli roskazánie Boże dla ustaw ludzkich. 15 Okázując to ktore rzeczy pokáláją człowieká á ktore nie. 25 Potym corke niewiásty Chánaneyskiej uzdrowili od duchá złego. 32 A nád to głuchá niemego, ábo ledwie mowiącego uleczył.