Słowo: á (1561) 
Wystąpienia 1261-1280 z 1380
Jn 16,11 á z sądu iż Książę tego świáta już jest osądzone.
Jn 16,16 Máluczko á już mię nie ujźrzycie: á zaś máluczko, á ujźrzycie mię, ábowiem idę do Ojcá.
Jn 16,17 Mowili tedy zwolennicy jego jede(n) do drugie(go). Coż to jest że nam powiáda, Máluczko á nie ujźrzycie mię, i zásię máluczko á ujźrzycie mię, á iż idę do ojcá?
Jn 16,19 Pobáczył tedy Jezus iż go chcieli spytać, i rzekł im: o tym gadacie miedzy sobą, iżem rzekł: Máluczko, á nie ujźrzycie mię, i zásię máluczko i ujźrzyćie mię.
Jn 16,22 A ták i wy, teraz smutek macie, ále was zásię ujźrzę, i rozráduje sie serce wásze, á rádości wászej żaden nie obejmie od was.
Jn 16,24 Dotychmiast nie prosiliście ni ocz w imię moje. Proście, á weźmiecie: aby rádość wászá byłá zupełna.
Jn 16,26 W ten tám dzień będziecie prosić w imię moje: á nie mowięć wam, że ja ojcá będę prosił zá was,
Jn 16,28 Wyszedłem od Ojcá, á przyszedłem ná świát, záś też opuszczam świát, a idę do ojcá.
Jn 16,29 Rzekli mu zwolennicy jego: Oto teraz jáwnie mowisz, á żadnego przysłowia nie powiádasz.
Jn 16,30 Teraz wiemy że wszystko wiesz, á nietrzebáć żeby cie kto pytał. Stąd wierzymy iżeś od Bogá wyszedł.
Jn 16,32 Oto: przychodzi godziná, i już przyszłá, żebyście sie rozpierzchnęli kożdy do swego własnego, á mnie sámego zostáwili: ále ni jestem sam, bo ociec ze mną jest.
Jn 17,8 bom im dał słowá ktoreś ty mnie dał: á oni przyjęli, i poználi prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, i uwierzyli żeś ty mnie posłał.
Jn 17,11 I już nie jestem ná świecie, á ci na świecie są, i ja do ciebie idę. Ojcze święty, záchowaj je w imię twoje, ktoreś mi dał, áby byli jedno jáko i my.
Jn 17,13 A teraz do ciebie idę, á te rzeczy mowię ná świecie, áby mieli rádość moję wypełnioną w sobie.
Jn 17,14 Jam im dał słowá twoje, á świát je w nienawiści miał, iż nie są z świátá, jáko i ja nie jestem z świátá.
Jn 17,21 żeby wszystcy jedno byli, jáko ty Ojcze we mnie, á ja w tobie, áby też i oni w nas jedno byli: áby wierzył świát iżeś ty mnie posłał.
