Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 1,0 Ewanjelija Święta Jezusá Krystusá, ktorą Mátheusz Święty nápisał. Kapitu(łá) 1. 1. Narod Krystusow wedle ciałá. 18. Poczęt jest z Duchá świętego, á narodzon z panny Máryjej, i názwan Emmánuel.

Mt 27,0 Kapit(ułá) 27. 2. Wydan Piłatowi. 5. Judas się zádawił. 24. Kristus się okázuje niewinnym, á przed się ubiczowan, i skazan ná śmierć. 29. Ukrzyżowan z wielką zelżywością. 60. Pogrzebion.

Mk 3,0 Kapitu(łá) 3. 1. Jezus uzdrawia rękę uschłą. 7. Odszedszy od swych nieprzyjacioł, mocy swej użycza niemocnym. 13. Wezwanie, imiona i moc Apostołow. 20. Krystus będąc w ustáwicznych pracách, przyszedł u swych w to mniemánie jakoby od rozumu odejć miał, á od uczonych mian był zá opętánego. 28. Karze je z bluźnierstwá, opowiedájąc im zá to pomsty. 34. Okázuje ktorzy są właśni rodzicy jego.

Mk 6,0 Kapitu(łá) 6. 1. Jáko zawżdy źle á niewdzięcznie Krystus i prorocy w ojczyźnie swej byli przyjmowáni. 7. Poruczeństwo Apostołom i czynienie dosyć powinnościam ich. 15. Rozmáite mniemánia o Krystusie. 16. Śmierć i pogrzeb Janá krzcicielá. 21. Jezus dawa odpoczynienie zwolennikom swym. 34. Uczy i karmi zebránie ludzi. 46. Czuje modląc się. 48. Chodzi po wodách. 55. Uzdrawia wiele chorych.

Mk 8,0 Kapitu(łá) 8. 1. Jezus nákarmił cztery tysiące ludu siedmiorgiem chlebá. 12. Lży ty ktorzy znákow prágnęli, i Faryzeusze z ich kwásem, á k temu nieumiejętność tych co byli je(go). 22. Ślepégo uzdrawia. 27. Miedzy roznym mniemániem ktore o nim ludzie trzymáli, poznan jest od swych zwolennikow. 31. Opowieda śmierć swą, i fuka Piotrá nápominájąc go ku krzyżowi.

Łk 4,0 Kapitu(łá) 4. 1. Jezus po swym poście i po pokusách. 16. Czyta w Názáreth i cierpi tám prześládowánie. 13. Opowiedájąc Ewánjeliją w Kapernaum uzdrawia opętánego. 38. I świekrę Symonowę, á przy tym wiele inych. 43. Każe po miásteczkách.

Łk 5,0 Kapitułá. 5. 1. Przez wielki obłow ryb Jezus k sobie przywabia Piotrá z towárzyszmi jego. 12. Uzdrawia trędowátego. 18. I powietrzem ruszonego. 27. Wzywa zá sobą Lewi. 30. Wymawia zwolenniki swoje iż jedli z grzeszniki á nie pościli.

Łk 17,0 Kapituła. 17. 1. O ustrzeżeniu zgorszenia, á iż odpuszczáć mamy. 5. Modlitwá i pomnożenie wiáry i moc jej: 7. Ludzie są słudzy nieużyteczni 12. Dziesięć trędowatych uzdrowieni. 20. O przyściu Krolestwá Krystusowego.

Mt 25,46 I pojdą ci ná mękę wieczną, á spráwiedliwi do żywotá wiecznego.

Mt 17,27 Wszakże ábyśmy ich nie obrázili, szedszy od morzá, rzuć wędę, á onę rybę ktorá napierwej wynidzie weźmi, i otworzywszy gębę jej najdziesz Státer, ktory wziąwszy daj im zá mię i zá się.

Mt 19,30 A wiele pierwszych będą ostátecznymi, á ostátecznych pierwszemi.

Mt 20,34 A Jezus ulitowawszy się, dotknął się oczu ich, á nátychmiast przejrzáły oczy ich.

Mt 7,29 Abowiem je uczył jáko ten ktory miał zwierzchność, á nie jako nauczycielowie.

Łk 8,56 I zdumieli się rodzicy jej, á on im też zákazał aby żadnemu nie powiedali tego co się było stáło.

Łk 13,35 Otoż wam jest zostáwion dom wász opustoszony, á zaprawdęć wam powiedam że mię nie ujźrycie áż gdy przyjdzie czás kiedy rzeczecie, Błogosłáwiony ktory przyszedł w imię Pańskie.

Łk 20,47 Ktorzy do szczątká pożyrają domy wdow, á rzkomo się długiemi modlitwámi báwią. A cić odnoszą cięższy sąd.

Łk 15,32 Aleć było potrzebá rádowáć się i weselić, iż ten brát twoj ktory był umárł, ożył, á ktory był zginął, nálezion jest.

Łk 6,49 Ten zasię ktory słucha á nie czyni, podobien jest człowiekowi ktory buduje dom swoj ná ziemi bez gruntu, o ktory gdy się rzeka otrąci, nátychmiast się obalił, i stał się wielki upad domu onego.

Łk 11,54 Czyhájąc nań, á chciwie nieczego łowiąc z ust jego, áby go w czym oskárżyli.

Mk 1,45 Ale on odszedszy, począł wiele opowiedáć á tę rzecz rozsłáwiáć, ták iż już Jezus nie mogł jáwnie wnić do miástá, ále był ná stronie ná miejscách pustych, gdzie się ze_wsząd schadzáli do niego.