Słowo: a (1556) 
Wystąpienia 1201-1220 z 1403
Jn 8,45 A ja gdyż prawdę mowię nie wierzycie mi.
Jn 8,50 A ja nie szukam chwały mojej, jest ktory szuká i sądzi.
Jn 8,52 Rzekli tedy żydowie. Teraz poznaliśmy iż dyjabelstwo masz. Abráhám umárł jest, i prorocy. A ty mowisz Jeśliby kto słowá moje chował, nie ukusi śmierci ná wieki.
Jn 9,8 Tedy sąsiedzi i ktorzy go widzieli pierwej iż żebrakiem był, mowili. Zali nie ten jest, ktory siedział á żebrał? A drudzy mowili. Iż ten jest
Jn 9,9 A drudzy. Nikaki, ále podobny jemu jest. Ale on powiádał, iż jam jest.
Jn 9,14 A byłá sobbotá kiedy błoto uczynił Jesus, i otworzył oczy onego.
Jn 9,15 Zásię tedy pytáli go Phárizeuszowie jákoby przejźrzał. A on powiedział im. Błoto mi położył ná oczy, i omyłem sie, i widzę.
Jn 9,16 Mowili tedy z Phárizeuszow niektorzy. Nie jest ten człowiek od bogá, ktory sobboty nie strzeże. A drudzy mowili. Jákoż może człowiek grzeszny ty známioná czynić? A rożnicá byłá miedzy nimi.
Jn 9,17 Rzekli tedy po wtore ślepemu. Ty co mowisz o onym ktory otworzył oczy twoje? A on rzekł iż prorok jest.
Jn 9,28 Złorzeczyli tedy jemu i rzekli. Ty zwolennikiem onego bądź. A my Mojżeszowi zwolennicy jesteśmy.
Jn 9,29 My wiemy iż Mojżeszowi mowił bog. A tego nie wiemy skąd jest.
Jn 9,31 A wiemy iż grzesznych Bog nie słucha. Ale jeśli kto bożym chwalcą jest, á wolą jego czyni, tego wysłucha.
Jn 9,35 Usłyszał Jesus, iż go precz wyrzucili. A gdy go nálazł rzekł jemu. Ty wierzysz w syná bożego?
Jn 9,38 A on rzekł. Wierzę pánie. I upadwszy modłę jemu czynił. #
Jn 9,39 I rzekł jemu Jesus. Ná sąemci ja ná ten świát przyszedł áby ktorzy nie widzą widzieli. A ktorzy widzą ślepymi sie zstáli.
Jn 10,3 Temu odźwierny otwarza, á owce głosu jego słucháją. A własnych owiec wzywa własnymi przezwiski i wywodzi je.
Jn 10,5 A cudzego nie náśládują, ále uciekáją od niego bowie(m) nie znáją głosu cudzych.
Jn 10,6 Tę przepowieść powiedział im Jesus. A oni nie poználi coby mowił im.
Jn 10,12 A najemnik, i ktory nie jest pásterzem, ktorego nie są owce własne, widzie wilká przychodzącego, i opuszcza owce, i ucieka, á wilk drapie, i rozprasza owce.
