Słowo: á (1577) 
Wystąpienia 1201-1220 z 1349
Jn 16,20 Amen amen powiedam wam iż wy będziecie płákáć i nárzekáć, á świát się będzie weselił: á wy smęcić się będziecie, ále smutek wász wynidzie wam ku rádości.
Jn 16,22 Przetoż i wy teraz ci smutek macie: lecz zásię oglądam was, á będzie się rádowáło serce wásze, á rádości wászej żaden nie odejmie od was.
Jn 16,24 Dotychmiast nioczeście nie prosili w imię moje: Proścież, á weźmiecie, áby rádość wászá byłá doskonáła.
Jn 16,28 Wyszedłem od ojcá, á przyszedłem ná świát, zásię opuszczam świát, á idę do ojcá.
Jn 16,29 Rzekli mu uczniowie je(go), Oto teraz jáwnie mowisz, á żadnej przypowieści nie powiedasz:
Jn 16,30 Teraz wiemy że wszytko wiesz, á nie potrzebać żeby cię kto pytał, stądże wierzymy żeś od Bogá wyszedł.
Jn 16,32 Otoć przychodzi godziná, á terazże przyszłá, ábyście się rozproszyli káżdy do swych, á mnie sámego zostáwicie: lecz nie jestem sam, bo jest ociec ze mną.
Jn 17,6 Oznajmiłem imię twe ludziam, ktoreś mi podał z tego świátá. Towić byli, i dałeś mi je, á mowę twoję záchowáli.
Jn 17,8 Abowiem słowá ktoreś mi podał, podałem im: á oni wzięli, i poználi prawdziwie żem od ciebie wyszedł, á uwierzyli żeś ty mnie posłał.
Jn 17,10 I wszytko moje, jest twoje, á twoje moje: i uwielbionem jest w nich.
Jn 17,11 A nie jestem więcej ná świecie, lecz ci ná świecie są, á ja do ciebie idę. Ojcze święty, záchowajże je w imię twoje, ktoreś mi dał, áby byli jedno jáko my.
Jn 17,14 Ja dałem im mowę twoję, á świát miał je w nienawiści iż nie są z świátá, jáko ja nie jestem z świátá.
Jn 17,21 Aby wszyscy byli jedno, jáko ty ojcze we mnie, á ja w tobie, áby i oni w nas jedno byli: iżby uwierzył świát żeś ty mnie posłał.
Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli doskonáłymi w jedno, á iżby poznał świát żeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je jákoś mnie umiłował.
