Wystąpienia 101-120 z 167
Jn 7,7 Nie może świát nienawidzieć was, mnie záś nienawidzi, iż ja świadczę o nim, że spráwy jego złe są.
Jn 7,28 Krzyczał przeto w kościele ucząc Jezus, i mowiąc i mnie znácie, i znacie skąd jestem: ále jest prawdziwy, ktory posłał mię, ktorego wy nie znacie.
Jn 7,37 W ostátni záś dzień wielki świętá, stánął Jezus, i krzyczał mowiąc, Jesli kto prágnie, niech przyjdzie ku mnie, á pije.
Jn 8,18 Ja jestem świádczący o sobie sámym, i świadczy o mnie ktory mię posłał ociec.
Jn 8,19 Mowili przeto jemu, Gdzie jest ociec twoj? Odpowiedział Jezus, áni mnie znacie, áni ojcá mojego Jeslibyście mnie ználi, i ojcá mego ználibyście.
Jn 8,28 Rzekł im przeto Jezus, Gdy wywyższycie syná człowieczego, tedy poznacie że ja jestem A ode mnie sámego nie czynię nic. Ale jáko náuczył mię ociec moj, to mowię.
Jn 8,42 Rzekł záś im Jezus, Gdyby Bog ojcem wászym był, miłowálibyście mię wżdy, Ja bo od Bogá wyszedłem, i przyszedłem, bo áni ode mnie sáme(go) przyszedłem, lecz on mię posłał.
Jn 10,18 Żaden jej nie odejmie ode mnie, ále ja kłádę ją od siebie sámego Władzą mam położyć ją, i władzą mam zásię wziąć ją. To rozka Jn 10,25 Odpowiedział im Jezus: Rzekłem wam, á nie wierzycie, spráwy ktore ja czynię w imię ojcá mego, te świadczą o mnie Jn 10,38 A jesli czynię, i jesli mnie nie wierzycie, spráwam wierzcie, ábyście poználi i wierzyli, że we mnie ociec, á ja w nim. Jn 12,8 Bo ubogie záwżdy macie z sobą, mnie záś nie záwżdy macie. Jn 12,30 Odpowiedział Jezus i rzekł: Nie dla mnie ten głos był, ále dla was. Jn 12,45 I kto widzi mnie, widzi (te(go)) co mię posłał. Jn 12,48 Kto mnie odrzuca, i nie bierze mow moich, ma sądzącego siebie. Jn 13,6 Przyszedł przeto k Symonu Piotru, a on mu mowi: Pánie, ty mnie umywasz nogi? Jn 13,8 Mowi jemu Piotr: Nie będzie myć nog mnie do wieku. Jn 13,20 Prawdziwie prawdziwie mowię wam, kto przyjmuje jesli kogo pośle, mnie przyjmuje, á kto mnie przyjmuje, przyjmuje (onego) kto mię posłał.