Słowo: go (1577) 
Wystąpienia 101-120 z 640
Mt 27,36 A siedząc, strzegli go tám.
Mt 27,39 A ci ktorzy się przechádzáli bluźnili go kiwájąc głowámi swemi,
Mt 27,43 Dufał w Bogu, niech go teraz wyrwie, jeśli go chce. Boć powiedział, jestem Synem Bożym.
Mt 27,48 A nátychmiast bieżawszy jeden z nich, i wziąwszy gebkę, á nápełniwszy octem, i włożywszy ná trcinę, nápoił go.
Mt 27,49 [A drudzy mowili, zániechaj, pátrzajmy jeśli przyjdzie Eliasz áby go wybáwił].
Mt 27,64 Roskaż tedy obwárowáć grob áż do dniá trzeciego: by snadz przyszedszy uczniowie je(go) nocą nie ukrádli go, i powiedzili ludowi powstał z martwych: i będzie ostáteczny błąd gorszy pierwszego.
Mt 28,6 Nie mászći go tu: ábowiem ci wzbidzony jest, jáko powiedział chodźcie, oglądajcie miejsce gdzie leżał Pan.
Mt 28,7 A prędko idąc, powiedźcie uczniom jego: iż powstał z martwych: á oto uprzedzi was do Gálilei: tám go ujzrzycie. Otomci wam powiedział.
Mt 28,13 Mowiąc, powiedajcie iż uczniowie jego nocą przyszedszy, ukrádli go gdyśmy mu spáli.
Mt 28,14 A jeśli słycháć będzie u stárosty, my go ná to námowimy, á wam uczynimy że będziecie bez kłopotu.
Mt 28,17 A ujzrzawszy go, pokłonili mi się: á niektorzy wątpili.
Mk 1,25 I sfukał go Jezus mowiąc, zániemiej á wynidź z niego.
Mk 1,26 I podrápáwszy go duch nieczysty, i záwoławszy głosem wielkim, wyszedł z niego.
Mk 1,34 I uzdrowił wielu źle się májących od rozlicznych niemocy. A wyrzucił wiele czártow, i nie dopuszczał czartom powiedáć że go ználi ┼ Christusem być. ┼
Mk 1,36 I ścigáli go, Szymon i ći ktorzy przy nim byli.
Mk 1,37 A nálazszy go, powiedzieli mu, że cię wszyscy szukáją.
Mk 1,40 I przyszedł do niego trędowáty prosząc go, i upádając u kolan jego, i mowiąc mu, [iż jeśli chcesz] możesz mię oczyśćić.
Mk 1,41 A Jezus ruszony miłosierdziem, śćiągnawszy rękę, dotknął się go, i rzekł mu, Chcę, bądź oczyścion.
