Słowo: áby (1599) 
Wystąpienia 101-120 z 206
Mk 8,30 I zágroził im áby o nim nikomu nie powiádáli.
Mk 9,8 A gdy zstępowáli z góry, rozkazał im áby niko(mu) nie powiedáli co widzieli, áż kiedy by Syn Człowieczy zmártwychwstał.
Mk 9,10 I pytáli go, mówiąc: Cóż tedy Phárizeuszowie i Doktorowie powiedáją, iż piérwéj potrzebá áby przyszedł Elijasz?
Mk 9,11 Który odpowiedájąc, rzékł im: Elijasz ci przyszedszy piérwéj nápráwi wszytko: á jáko jest nápisano o synu człowieczym, áby wiele uciérpiał i wzgárdzony był.
Mk 9,17 Który gdziéżkolwiek go nápádnie tłucze go, i ślini sie, i zgrzyta zębámi, á schnie. I mówiłem uczniom twoim áby go wyrzucili, á nie mogli.
Mk 9,21 I często miotał go w ogiéń i w wodę, áby go strácił. Ale możesz li co, rátuj nas, zlitowawszy sie nád námi.
Mk 9,29 I wyszedszy stámtąd przeszli przez Galilięą, á nie chciał áby kto wiedział.
Mk 10,13 I przywodzili do niego dziatki máłe, áby sie ich dotykał. Ale zwolennicy grozili tym ktorzy je ofiárowáli.
Mk 10,45 Abowiém i syn człowieczy nie przyszedł áby mu służono, ále áby służył, i dał duszę swą okupem zá wielu.
Mk 10,48 I wiele ich groziło mu áby milczał. A on dáleko więcéj wołał: Synu Dawidów zmiłuj sie náde mną.
Mk 11,16 áni dopuścił áby miał kto niéść naczynié przez kościół:
Mk 11,25 A gdy stániecie ná modlitwę odpuście jesli co przeciw komu macie: áby i ociec wász który jest w niebiesiéch, odpuścił wam grzéchy wászé.
Mk 12,2 A ná czás posłał sługę do oraczów, áby od oraczów wziął z owocu winnice.
Mk 12,13 I posłáli do niego niektóré z Phárizeuszów i Herodianów: áby go podchwycili w słowie.
Mk 12,19 Náuczycielu: Mojzész nam nápisał: iż jesliby czyj brát umárł, i pozostáwił żonę, á dziatekby niezostáwił, áby wziął brát jego żonę jeg Mk 13,5 A Jesus odpowiedziawszy, począł im mówić: pátrzcie áby was kto nie zwiódł. Mk 13,10 á potrzebá áby naprzód u wszytkich narodów byłá opowiádána Ewánjelija. Mk 13,15 á który będzie ná dáchu, niech nie schodzi do domu, áni wchodzi áby miał co wziąć z domu swego: Mk 13,34 Jáko człowiek który odjechawszy precz zostáwił dóm swój: i dał sługóm swym władzą nád káżdą robotą swoją, i wrótnému rozkazał áby czuł.
