Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 4,3 I rzekł jemu dyjabeł: jeśli jesteś syn Boży, rzecz kámieniu temu áby był chlebem.

Łk 4,29 I wstawszy wyrzucili go wen z miástá, i wywiedli go áż ná wierzch gory, ná ktorej miásto ich zbudowáne było, áby zepchnęli onego.

Łk 4,42 Záś gdy był dzień, wyszedł ná puste miejsce, á tłuszcze szukáły go, i przyszły aż do niego, i trzymáły go áby nie szedł od nich.

Łk 5,3 Wstąpiwszy záś do jednej łodzi ktora byłá Symonowá, prosił go áby odwiozł mało od ziemie, i siadszy, uczył z łodzi tłuszcze.

Łk 5,7 I kiwali ná towárzysze ktorzy w drugiej łodzi (byli) áby przyszedszy rátowáli ich. I przyszli, i nápełnili obie łodzi áż tonęły.

Łk 5,34 On záś rzekł k nim: Czy li możecie syny nowożenichá, poki nowożeniec z nimi jest, uczynić, áby pościli?

Łk 6,7 I pilnowáli go w piśmie uczeni i Fáryzeuszowie, jesliby w sobotę leczył, áby náleźli oskárżenie náń.

Łk 6,31 A jáko chcecie áby wam czynili ludzie, i wy im czyńcie tákże.

Łk 6,34 A jesli pożyczacie, od ktorych się spodziewacie odebráć, jáka wam dzięká jest? Ano i grzesznicy grzesznikom pożyczáją, áby odebráli ták wiele.

Łk 7,36 Prosił go zaś niektory z fáryzeuszow, áby jadł z nim, i wszedszy do domu fáryzeuszowego usiadł.

Łk 8,10 On záś rzekł: Wam dano wiedzieć tájemnice krolestwá Bożego, záś innym w podobieństwach, áby widzący nie widzieli, á słyszący nie rozumieli.

Łk 8,12 A ktorzy przy drodze, są słuchájący, po tym przychodzi dyjabeł, i bierze słowo od sercá ich, áby wierząc nie byli zbáwieni.

Łk 8,16 Nikt záś świecę zápaliwszy nie nákrywa jej naczyniem, álbo pod łoże kładzie, ále (ją) na świecznik stáwia, áby wchodzący widzieli świátło.

Łk 8,18 Pátrzcie przeto jáko słuchacie. Kto bo ma, będzie mu dano: á kto nie ma, i to co się mu zda áby miał wezmą od niego.

Łk 8,31 I modlili się mu, áby im nie kazał do przepáści iść.

Łk 8,32 Było záś tám stádo świni mnogich pásące się ná gorze, i prosili go, áby im dopuścił w nie wniść, i dopuścił im.

Łk 8,38 Modlił się mu záś mąż z ktorego wyszli czárci, áby z nim był. Odpuścił go záś Jezus mowiąc:

Łk 8,41 A oto przyszedł mąż, ktoremu imię Jáir, á ten stárszym szkolnym był, i padszy do nog Jezusowych, modlił mu się, áby wszedł do domu jego,

Łk 9,12 A dzień począł się chylić (k wieczoru) przystąpiwszy záś dwanaście rzekli jemu: Odpuść tłuszczą, áby szedszy do okolicznych wsi i folwárkow, gospodámi stali i dostáliby jedłá. Iż tu ná pustem miejscu jesteśmy.

Łk 9,40 I prosiłem uczniow twoich áby go wyrzucili, á nie mogli.