Wystąpienia 101-120 z 401
Mk 1,31 I wszedszy, wzwiodł ją wziąwszy ją (zá) rękę, i opuściłá ją wnet gorączká, i służyła im.
Mk 1,38 I mowi im, Idźmy do bliższych miásteczek, ábych i tám przepowiedał, bom ná to wyszedł.
Mk 1,44 I mowi jemu, patrz ábyś nikomu nic nie powiedał, ále idź ukaż siebie sámego ofiárnikowi, i przynieś zá oczyścienie twe co rozkazał Moiżesz ná świádectwo im.
Mk 2,8 I poznawszy wnet Jezus Duchem swym, iż ták u siebie myślili, rzekł im, czemu to rozmyślacie w sercach wászych?
Mk 2,17 A usłyszawszy Jezus mowi im: Nie potrzebują zdrowi lekárzá, ále źle sie májący. Nie przyszedłem zwáć spráwiedliwych ále grzesznych do pokájánia.
Mk 2,19 I rzekł im Jezus. Mogą li synowie łożnice małżeńskiej pościć poki z nimi jest oblubieniec? Poki máją z sobą oblubieńcá nie mogą pościć.
Mk 2,25 A on im powiedział, zaście nigdy nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował i gdy łáknął sam i ci ktorzy z nim (byli)?
Mk 2,27 I powiedział im, Sábát uczynion jest dla człowieká, á nie człowiek dla Sábátu.
Mk 3,4 I rzekł im, Godzi li się w Sábát dobrze czynić, ábo źle czynić? Duszę záchowáć ábo zámordowáć? A oni zámilknęli:
Mk 3,12 I wielce zágroził im áby go jáwnym nie czynili.
Mk 3,17 I Jákobá Zebedeuszowego, i Joáná brátá Jákobowego, i dał im imioná Boánerg<.>s, to jest, Synowie gromu.
Mk 3,23 I wezwawszy ich mowił im w przypowieści, Jáko może Szátan szátana wyrzucáć?
Mk 3,33 I odpowiedział im mowiąc: Kto jest mátká mojá i brácia moi?
Mk 4,2 I uczył je w podobieństwách wiele, i mowił im w náuce swej.
Mk 4,9 I rzekł im: Kto ma uszy słucháć, niech słyszy.
Mk 4,11 I mowił im, wam dano znáć tájemnicę krolestwá Bożego, onym záś co ná stronie, w podobieństwách wszytko bywa.
Mk 4,12 Aby widząc widzieli á nie obaczyli, á słysząc słyszeli á nie zrozumieli, by się kiedy nie náwrocili, á byłyby im odpuszczone grzechy.
Mk 4,13 I rzekł im, nie wiecież podobieńśtwá tego? i jákoż poznacie wszytki podobieńśtwa?
Mk 4,21 I rzekł im, Izali świecę záświecają áby ją kłádziono pod korzec, ábo pod łoże? Izali nie, áby byłá ná świecznik postáwiona?
Mk 4,24 I rzekł im, Pátrzcie czego słuchacie, ktorą miárą mierzycie, odmierzą wam, i będzie przyłożono wam ktorzy słuchacie.

Słowo: im (1572) 
