Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 2,25 A on im powiedział, Záście nigdy nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował i gdy był łáczen sam i ci ktorzy z nim byli?

Mk 2,27 K temu im powiedział, Szábát ci uczynion jest dla człowieka, á nie człowiek dla Szábatu.

Mk 3,33 Tedy im odpowiedział mowiąc, Ktoż jest mátká mojá i bracia moi?

Mk 4,11 A on im powiedział, Wamci dano poznáć tájemnicę Krolestwá Bożego, Ale tym ktorzy ná stronie są, wszytko bywa w przypowieściách.

Mk 4,12 Aby widząc widzieli á nie obaczyli, á słysząc słyszeli á nie zrozumieli, by się kiedy nie náwrocili, á byłyby im odpuszczone grzechy.

Mk 4,21 Nádto im rzekł, Izali świecę záświecáją aby ją kłádziono pod korzec ábo pod łoże? Zaż nie dla_tego áby byłá w lichtarz postáwioná?

Mk 5,13 I nátychmiast im dopuścił Jezus, á wyszedszy duchowie nieczyści, wstąpili w wieprze, i wpádło ono stado z gory do morzá, á było ich około dwu tysiącu, i potonęli w Morzu.

Mk 5,16 Ci tedy ktorzy to widzieli, opowiedzieli im jáko się to przydało onemu opętánemu, i o wieprzách.

Mk 5,19 Ale mu Jezus nie dopuścił, owszem mu rzekł, Idź do domu twojego do swych, á oznajmi im jáko wielkie rzeczy z tobą Pan uczynił, á jáko się nád tobą zlitował.

Mk 5,39 I wszedszy, rzekł im, Przeczże płáczecie á sobą trwożycie? dzieweczká ta nie umárłá, ale zásnęłá.

Mk 6,7 Tedy wezwał onych dwunaście, i począł je po dwu rozsyłáć, dawájąc im moc nád duchy nieczystymi.

Mk 6,8 I rozkazał im áby nic z sobą ná drogę nie bráli jedno tylko laskę, áni sumek, áni chlebá, áni pieniędzy w trzosie.

Mk 6,37 Ale on odpowiedziáwszy, rzekł, Dajcie wy im co jeść, A oni rzekli ku niemu, Idźmyż kupmy za dwie_ście pieniędzy chlebá, á dajmy im coby jedli.

Mk 6,39 Tedy im rozkazał aby wszytkim siádać kazáli rzędmi ná zielonej trawie.

Mk 6,48 I ujźrał że się pracowáli wioząc, (ábowiem wiatr był im sprzeciwny) A ták o czwartej w noc przyszedł do nich chodząc po morzu i chciał je minąć.

Mk 7,6 Tedy on odpowiedziawszy, rzekł im, Iście dobrze Ezájasz o was ludziach pokrytych prorokował, jáko jest nápisano, Lud ten usty mię chwali, ale serce ich daleko jest ode mnie.

Mk 7,14 A wezwawszy wszytkiego zgromádzenia, rzekł im, Słuchajcie mię wszyscy, á zrozumiejcie.

Mk 7,36 Tedy im rozkázał áby żadnemu nie powiedáli, Ale áczkolwiek im on zákázował, á wżdy oni to tym więcej opowiedáli.