Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 1,34 I uzdrowił tám wielu, ktorzy na sie mieli rozmáite choroby, i dyjabelstwá bárzo wiele wyrzucał, á nie dopuszczał im mowić, bo go ználi.

Mk 1,38 I rzekł im: Podźmy do tych tu bliskich wsi, i miást, że też i tám będę kazał: bomci na to przyszedł.

Mk 1,44 á rzekł mu: Pátrzaj byś tego nikomu nie powiádał: Ale idź, ukaż sie przełożonemu kápłáńskiemu, i ofiáruj ná oczyścienie twoje, co przykazał Mojżesz: im ná świádectwo.

Mk 2,2 A usłyszawszy ludzie że był w domu, tedy natychmiast zeszło sie ich wiele, tak że sie zmieścić nie mogli i przede drzwiámi, i powiádał im słowo.

Mk 2,8 To wnet poznawszy Jezus duchem swoim że ták myślili sámi w sobie, rzekł im: Czemuż te rzeczy myślicie w sercách wászych?

Mk 2,17 To usłyszawszy Jezus, rzekł im: Nie potrzebują zdrowi lekárzá, ále ci co się niedobrze máją: Abowiem nie przyszedłem wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych.

Mk 2,19 I rzecze im Jezus: Zaż mogą synowie god małżeńskich jáko długo oblubieniec z nimi jest, pościć?

Mk 2,25 On im opowiedział. Alboście nigdy nie czytáli co uczynił Dawid gdy tego potrzebę miał, á gdy łáknął i sam i ci co z nim byli?

Mk 2,27 I powiedział im: Sobbotá dla człowieká uczynioná jest, nie człowiek dla Sobboty.

Mk 3,12 Ty jesteś syn Boży. A on bárzo im groził, áby go nie objawiáli.

Mk 3,15 I dał im moc áby uzdrawiáli choroby, i wyganiáli czárty.

Mk 3,33 I odpowiádájąc im rzekł: Ktoraż jest mátká mojá, i brácia moi?

Mk 4,2 i náuczał je w przepowieściach bárzo wiele, i powiádał im w onej náuce swojej.

Mk 4,9 I mowił im. Kto ma uszy ná słuchánie niech tego słucha.

Mk 4,11 I powiedział im: Wam ci dano jest wiedzieć tájemnice krolestwá Bożego: ále tym ktorzy są tám zewnątrz, wszystko sie w przypowieściach podáje:

Mk 4,12 áby widząc widzieli: i nie wiedzieli: á słysząc słyszeli á nie rozumieli: by sie kiedy nie náwrocili, á nie były im grzechy odpuszczone.

Mk 4,13 I rzekł im: Nie rozumiecież tej przypowieści? á jákoż wszystki przypowieści poznácie?

Mk 4,15 A ci są ktorzy przy drodze: gdzie bywa wsiane słowo, á gdy je usłyszą, nátychmiást przychodzi szátan, i bierze im słowo, ktore wsiáne jest w ich sercach.

Mk 4,21 Mowił im też: i zaż dla_tego przynoszą świecę żeby ją pod korzec wstáwiano? álbo pod łożem? Zaż nie przeto żeby ją ná lichtarzu postáwiono.

Mk 4,24 I mowił im: Báczcie czego macie słucháć, ktorą miárą będziecie mierzyć, tą wam będzie obmierzono, i jeszcze wam przycznią.