Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 11,31 Krolowa z południá wstánie ná sądzie z mężmi narodu tego, i potępi je: iż przyjácháłá od krájow ziemie słucháć mądrości Sálomonowej: á otoć tu więcej niż Sálomon.

Łk 11,47 Biadá wam ktorzy budujecie groby prorokow: á ojcowie wászy pomordowáli je.

Łk 11,48 Záiste świádczycie iż zezwalacie ná uczynki ojcow wászych: ábowiemci je oni zámordowáli, á wy budujecie groby ich.

Łk 12,24 Przypátrzcie się krukom, iż nie sieją áni żną: ktorzy nie máją szpiżárniej áni gumná, á Bog je karmi. Jákoż dáleko wy jesteście droższy niżli oni?

Łk 12,37 Szczęśliwi oni słudzy, ktore przyszedszy pan, znajdzie czujące. Záprawdę powiedam wam, iż się przepasze, á posádzi je, á przechadzájąc się będzie im służył.

Łk 13,4 Jáko ośmnaście onych ná ktore upádłá wieżá w Syloe, i pobiłá je: mniemacie żeby i oni winniejszymi byli nád wszytkie ludzie mieszkájące w Hijeruzálem?

Łk 13,18 I mowił: Czemuż podobne jest krolestwo niebieskie, á czemu je podobne uczynię?

Łk 17,31 Onej godziny kto będzie ná dáchu, á naczynie jego w domu; niechajże nie schodzi bráć je: á kto ná polu; niech się tákże názad nie wraca.

Łk 18,15 Przynoszono mu też i dziateczki, áby się ich dotykał. Co widząc uczniowie, gromili je.

Łk 19,23 á przeczżeś nie dał śrebrá mego ná bánk, á ja wrociwszy się wziąłbych je był z lichwą?

Łk 19,30 Idźcie do miásteczká ktore jest przeciwko: do ktorego wszedszy, najdziecie oślę uwiązáne, ná ktorym żaden człowiek nigdy nie siedział: odwiązawszy je przywiedźcie.

Łk 19,35 I wiedli je do Jesusá. A nákrywszy szátámi swemi ono oślę, wsádzili Jesusá.

Łk 21,24 i polegą od ostrza mieczá: i zápędzą je w niewolą miedzy wszytki narody: á Jeruzálem deptáne będzie od Pogánow: áż się wypełnią czásy Pogánow.

Łk 22,25 A on im rzekł: Krolowie narodow pánująć nád nimi: á ktorzy nád nimi władzej używáją, zowią je dobrodziejmi.

Łk 22,45 A gdy wstał od modlitwy, i przyszedł do uczniow swych, nálazł je śpiące od smutku.

Łk 23,32 Wiedziono też z nim i drugich dwu złoczyńcow, áby je strácono.

Łk 24,50 I wywiodł je precz do Bethánijej: á podniosszy ręce swe błogosłáwił im.

Jn 1,38 A obrociwszy się Jesus, i ujźrzawszy je zá sobą idące, rzekł im: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi (co zowiemy, wyłożywszy, Náuczycielu) gdzie mieszkasz?

Jn 2,7 Rzekł im Jesus: Nápełnicie te stągwie wodą. I nápełnili je áż do wierzchu.

Jn 5,36 Aleć ja mam świádectwo więtsze niż Janowe. Abowiem uczynki ktore dał Ociec ábych je wykonał: te sámy uczynki ktore ja czynię, świádczą o mnie, iż mię Ociec posłał.