Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 12,37 Błodzy niewolnicy oni ktore przyszedszy pan najdzie czujące Prawdziwie mowię wam, iż przepasze się i posádzi je, á obchodząc służyć im będzie.

Łk 13,4 Albo oni ośmnaście, ná ktore upádłá wieżá w Syloámie i zábiłá je, mnimacie, iż ci dłużni byli nád wszytkie ludzie mieszkájące w Jeruzalemie?

Łk 13,18 Mowił záś: Komu pbne jest Krolestwo Boże, u je przypodobie?

Łk 14,15 Usłyszawszy záś niektory społu siedzących, rzekł jemu: Błogi kto je chleb w krolestwie Bożym.

Łk 14,18 I poczęli się ted ná to wymáwiáć wszyscy. pierwszy rzekł jemu: pole kupiłem, i mam potrzebę wyniść i widzieć je: proszę cię, miej mię (zá) wymowionego.

Łk 15,2 I szemráli Fáryzeuszowie i w piśmie uczeni, mowiąc, iż ten grzeszne przyjmuje, i je z nimi.

Łk 17,31 W on dzień, kto będzie ná dáchu, á naczyniá jego w domu, niech nie zstąpi wziąć je: A kto ná polu, tákież niech się nie wraca do tego co ná zádzie.

Łk 19,23 A dlaczego nie dałeś śrebrá mojego ná bánk, á ja przyszedszy, wziąłbym je z lichwą

Łk 19,35 I przywiedli je ku Jezusowi, á námiotawszy swych szat ná oślę wsádzili Jezusá.

Łk 22,45 A wstawszy od modlitwy, przyszedszy ku uczniom swoim, nálasł je śpiące od kłopotu.

Łk 23,53 I wziąwszy uwinął je w prześcierádło, i położył je w grobie wykowánym, w ktorym nie był jeszcze żaden położon.

Łk 24,50 Wywiodszy je záś wen aż do Bethánij, i podniosszy ręce swoje błogosłáwił im.

Jn 1,12 Ktorzykolwiek záś wzięli je, dáło im władzą dziećmi Bożemi stáć się, wierzącym w imię jego.

Jn 1,38 A obrociwszy się Jezus i bacząc je idące mowi im: Czego szukacie? Oni záś rzekli mu: Rábbi, co się rozumie wyłożywszy, uczycielu, gdzie mieszkasz?

Jn 2,7 Mowi im Jezus: Nálejcie w stągwie wody. I náláli je áż do wierzchu.

Jn 4,37 Bo w tym (to) słowo jest prawdziwe, że inszy jest co się je, á inszy co żnie.

Jn 5,36 Ja záś mam świádectwo więczsze niż Johánowe Bo spráwy ktore mi dał ociec, ábym wykonywał je, ty sprawy ktore ja czynię, świadczą o mnie iż mię ociec posłał.

Jn 6,50 Ten jest chleb ktory z niebá zstąpił, żeby kto z niego je, nie umárł.

Jn 6,54 Kto je moje ciáło, i pije moję krew, ma żywot wieczny: á ja go wzbudzę ostátniego dniá.