Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: je (1556)

Wystąpienia 101-120 z 157

Łk 6,47 A wszelki ktory przychodzi do mnie i słucha náuk moich, á pełni je, ukáżę wam komu podobny jest.

Łk 7,19 I wezwawszy dwu zwolennikow swoich Jan, posłał je do Jezusá mowiąć. Ty jesteś ktory masz przyść, czyli innego czekamy?

Łk 8,7 A drugie pádło miedzy ciernie, i wespołek wszczedwszy ciernie, zádusiło je.

Łk 9,2 I posłał je przepowiádáć krolestwo boże, i uzdrawiáć niemocne.

Łk 9,10 I wrociwszy sie Apostołowie powiádáli mu wszystkie rzeczy ktorekolwiek czynili, i pojąwszy je wstąpił osobno ná miestce puste, ktore jest zwáne Bethsáidá

Łk 9,11 Co gdy obaczyły tłuszcze, szły są zá nim, i przyjął je, i mowił im o krolestwie Bożym. A one ktorzy uzdrowienia potrzebowáli uzdrawiał.

Łk 9,34 A gdy on ty słowá mowił zstał sie jest obłok, i oćmił je, i bali sie gdy wchodzili w obłok.

Łk 9,42 A gdy przychodził, i uderzyło go dyjabelstwo i łamáło go. I zgromił Jesus duchá nieczystego, i uzdrowił dziecię, i wrocił je ojcu jego.

Łk 9,47 A Jesus widząc myśli sercá ich, ująwszy pojął dziecię, i postáwił je wedla siebie, i rzekł im

Łk 9,54 A gdy uźrzeli zwolennicy jego, Jakub i Jan rzekli. Pánie chcesz rzeczemy, áby ogień zstąpił z niebá, i zniszczył je?

Łk 9,55 I obrociwszy sie zgromił je mowiąc. Nie wiecie czyjego duchá jesteście.

Łk 10,1 A Po tym naznaczył pan i innych siedmdziesiąt i dwu i posłał je po dwu przed obliczym swoim do káżdego miástá, i mieśtcá gdzie on sam miał przyść.

Łk 10,3 Idźcie. Oto je ślę was jáko bárány miedzy wilki.

Łk 10,21 W onej godzinie weselił sie Jesus w duchu świętym i rzekł. Chwalę ciebie ojcze, pánie niebá i ziemie, iżeś zákrył ty rzeczy od mądrych i roztropnych, i objáwiłeś je málutkim. Ták ojcze. Bowiem ták się polubiło przed tobą.

Łk 11,31 Krolowa od południá wstánie ná sądzie z mężmi rodzáju tego, i potępi je. Abowiem przyszłá od gránic ziemie słucháć mądrości Salomonowej. A oto więcej niżli Salomon ten.

Łk 11,36 Jeśliby tedy cáło twoje wszytko świátłe było, niemájące ktorej części ciemności, będzie świátłe wszytko, á jákoby jásność łyskawice oświeci je. ۩

Łk 11,47 # Biádá wam ktorzy budujecie groby prorokow. A ojcowie wászy pobili je.

Łk 11,48 Záiste oświadszacie iż pozwalacie uczynkom ojcow wászych. Oniż owszejki pobili je, á wy budujecie groby ich.

Łk 12,22 Rzekł też do zwolennikow swoich. Przeto powiádam wam. Nie chciejcie sie prácowáć o duszy wászej cobyście jedli, áni o ciele wászym, czym byście je przyoblekli.

Łk 12,24 Obaczajcie kruki, iż nie sieją, áni zna, ktorzy nie máją piwnice áni stodoły, á bog karmi je. Jáko więcej wy ważniejszy jesteście, niż oni.