Wystąpienia 101-120 z 228
Łk 14,30 Mowiąc, iż człowiek ten począł budowáć á nie mogł dokończyć.
Łk 15,24 Abowiem ten moj syn umárł był, lecz ożył: i zginął był, á nálazł się: i poczęli być dobrej myśli.
Łk 15,30 A gdy ten syn twoj ktory pożárł [wszystki toje żywność] z wszetecznicámi, przyszedł, zárżnąłeś mu onego utuczonego cielcá.
Łk 16,1 Mowił też do uczniow swych, Był niektory bogáty człowiek, ktory miał szafárza: á ten był przed nim oskarżon, jako ten co rozspraszał dobrá tego.
Łk 17,16 I padł ná oblicze u nogi jego, dziękując mu: á ten był Sámárytan.
Łk 17,18 Nie nalezieni są ktorzyby się wrocili dáć Bogu chwałę, jednoż ten cudzoziemiec.
Łk 18,11 Fáryzeusz stojąc ták się sam w siebie modlił, Dziękuję tobie Boże żem nie jest jáko ini ludzie, drapieżni, niespráwiedliwi, cudzołżni, ábo jáko i ten celnik.
Łk 18,14 Powiedam wam, odszedł ten uspráwiedliwionym do domu swe(go) więcej niźli on: ábowiem ktokolwiek się podwyższa, będzie uniżon, á kto się uniża będzie podwyższon.
Łk 19,14 A mieszczánie jego mieli go w nienawiści, i wypráwili zá nim poselstwo, mowiąc, Nie chcemy áby ten krolował nád námi.
Łk 19,42 Mowiąc, iż gdybyś i ty poznáło, á zwłaszczá w ten to dzień twoj, co jest ku pokojowi twemu: lecz teraz zakryto od oczu twoich.
Łk 20,17 A on pojźrzawszy ná nie, rzekł, coż tedy jest to co nápisano, Kámień ktorym pogárdzili budownicy, ten się stał głową w głową?
Łk 20,18 Wszelki ktory wpádnie ná ten kámień, skruszon będzie, á ná togoby upadł zetrze go.
Łk 20,30 I wziął wtory onę żonę, i ten umárł bez dziatek.
Łk 21,32 Amen mowie wam, żeć nie przeminie, ten narod ażby się wszystko stáło.
Łk 22,17 A wziąwszy kubek, podziękowawszy rzekł, weźmicie ten [á podzielcie między się:]
Łk 22,20 Także i kubek gdy odwieczerzał, mowiąc, ten kubek jest testáment nowy we krwi mojej, ktora się zá was wylewa.
Łk 22,26 Lecz wy nie ták: ále ktory jest niedzy wami więtszym, niech będzie jáko włodszy: á przełożony, jáko ten co służy.
Łk 22,27 Abowiem ktoż więtszy ten li co siedzi, czy ten co służy? izali nie ten ktory siedzi? A jam jest w pośrzodku was jáko ten co [służy.]