Słowo: ten (1570) 
Wystąpienia 101-120 z 188
Łk 16,25 Rzekł záś Abráhám: Synu, wspomni iżeś pobrał dobrá twoje w żywocie twoim, á Łazarz takież złe: Teraz záś ten sie cieszy, ty záś cierpisz.
Łk 17,16 I padł ná oblicze u nog jego dziękując jemu, á ten był Sámárytan.
Łk 17,18 Nie náleźli się ktorzyby się wrocili dáć sławy Bogu, tylko cudzoziemiec ten.
Łk 18,11 Faryzeusz stojąc ták się w sobie modlił: Boże dziękuję tobie, iż nie jestem jáko ini ludzie, drapieżnicy, niespráwiedliwi, cudzołożnicy, i jáko ten celnik.
Łk 18,14 Mowię wam, zszedł ten uspráwiedliwiony do domu swego, niż on. Iż wszelki wywyszájący siebie zniżon będzie, á zniżájący się, wywyszszon będzie.
Łk 19,2 A oto mąż mieniem názwány Zácheusz, a ten był árcycelnik, a był bogáty:
Łk 19,9 Rzekł záś k niemu Jezus, iż dzisia zbáwienie domowi temu stáło się, wedle tego, iż ten synem Abráhámowym jest.
Łk 19,14 Oni záś obywatele jego nie najrzeli go, i posłáli poselstwo zá nim, mowiąc: Nie chcemy żeby ten krolował nád námi:
Łk 19,42 Mowiąc, iż jeślibyś poznał i ty, á przynamniej w ten dzień twoj co ku pokojowi twemu, teraz záś zákryto od oczu twoich.
Łk 20,14 Ujrzawszy go záś robotnicy gadáli miedzy sobą mowiąc: Ten jest dziedzic, przydźcie zábijem go áby násze było dziedzictwo.
Łk 20,17 On záś wejrzawszy na nich, rzekł: Co przeto jest co nápisano. Kámień ktorym zbrákowáli budujący ten się stał głową węgłá?
Łk 20,30 I wziął wtory żonę, i ten umárł bez dzieci.
Łk 21,32 Prawdziwie mowię wam, iż nie minie rod ten, áż (to) wszystko będzie.
Łk 22,56 Ujrzawszy go záś dziewká niektora siedzącego u światłá, i wejrzawszy nań rzekłá: I ten z nim był.
Łk 22,58 A po chwili drugi ujrzawszy go mowi: I ten z nich jest. Záś Piotr rzekł: Człowiecze nie jestem.
Łk 22,59 A gdy wyszłá jákoby jedná godziná, inszy niektory twierdził mowiąc: Záprawdę, i ten z nim był. Bo i Gálilejczyk jest.
Łk 23,22 On záś trzeci kroć rzekł k nim: Co bo złego uczynił ten? żadnej winy śmiertelnej nie nájduję w nim. Pokarawszy przeto jego odpuszczę.
Łk 23,35 I stał támże lud pátrząc, Náśmiewáli się záś i árcyofiarownicy z nimi, mowiąc: Inych uzdrowił, niech uzdrowi siebie, jeśli ten jest Krystusem Bożym wybránym.
Łk 23,38 Był záś i napis nápisány nád nim pismem Greckim, i Rzymskim, i Ebrájskim. Ten jest Krol Judski.
Łk 23,41 A my wżdy spráwiedliwie. Godne bo (karánia) zá uczynki bierzemy. Ten záś nic złego nie uczynił.
