Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 13,8 Ale on mu odpowiedziawszy rzekł, Pánie zostaw'że je jeszcze ná ten rok, áż je okopam i podsypę gnojem.

Łk 14,9 A tedy przyszedszy ten ktory ciebie i onego wezwał, rzekłby tobie, Postęp mu miejscá, á ták byś ze wstydem musiał otrzymáć pośledniejsze miejsce.

Łk 14,10 Ale gdy będziesz wezwan, idźże siedzieć ná poślednim miejscu, á gdy przyjdzie ten ktory cię wezwał rzecze tobie, Przyjacielu wstąp wyższej, á tedyć tobie będzie cześć przed wszytkiemi ktorzy z tobą siedzą.

Łk 14,15 To słysząc niektory z tych ktorzy społu siedzieli rzekł jemu, Szczęśliwyć ten jest ktory je chleb w Krolestwie Bożym.

Łk 14,30 Mowiąc, Człowiek ten począł budować á nie mogł dokonáć.

Łk 15,2 I szemráli Fáryzeuszowie i Doktorowie, mowiąc, Ten przyjmuje grzeszniki i jada z nimi.

Łk 15,24 Abowiemci ten moj syn umárł był i ożył, zginął i ználazł się, á tákże poczęli być weseli.

Łk 15,25 Na ten czás stárszy syn jego był ná polu, ktory gdy przyszedł á był blisko domu, usłyszáł śpiewánie i gránie.

Łk 16,1 Potym rzekł do zwolennikow swych, Był niektory bogáty człowiek, ktory miał szafárzá, á ten był przed nim oskarżon, jakoby rozprászáć miał dobrá jego.

Łk 16,18 Ktożkolwiek opuszcza żonę swą á drugą pojmuje, ten cudzołoży, á ktokolwiek od mężá opuszczoną pojmie, też cudzołoży.

Łk 17,18 Nie nálezieni są ktorzy by się wrocili áby dáli Bogu chwałę, jednoż ten cudzoziemiec.

Łk 18,6 Rzekł tedy Pan, Słuchajcież co mowi ten złościwy sędzia.

Łk 18,11 I stánąwszy Fáryzeusz ták się sam u siebie modlił, Boże czynię tobie dzięki, żem nie jest jáko ini ludzie drapieżni, niespráwiedliwi, i cudzołożni, abo ják też i ten celnik.

Łk 18,14 I powiedam to wam, Żeć ten odszedł uspráwiedliwionym do domu swego więcej niżli on, abowiem ktokolwiek się podwyższa, będzie uniżon, á kto się uniża, będzie podwyższon.

Łk 19,14 A mieszczánie jego mieli go w nienawiści, i wypráwili zá nim poselstwo, mowiąc, Nie chcemy áby ten krolował nád námi.

Łk 19,43 Abowiem ten czás ná cię przyjdzie, kiedy cię obtoczą nieprzyjaciele twoi wáłem, i ścisną cię ze_wsząd.

Łk 20,2 A rzekli do niego tymi słowy, Powiedz nam ktorą mocą to czynisz, abo kto jest ten ktoryć dał zwierzchność oto tę.

Łk 20,14 Ale gdy one(go) ujźreli oracze, rozmowili miedzy sobą w ten sposob, Tenci jest dziedzic, podźcież á zábijmy go, aby násze było dziedzictwo.

Łk 20,17 Lecz on pojźrawszy ná nie, rzekł, I coż wżdy ono jest nápisano, Kámień ktory odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną?

Łk 20,18 Wszelki ktoryć upádnie ná ten kámień, stłucze się, á ná kogo zásię upádnie, pokruszy go.