Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 17,16 i pádł na oblicze u nóg jego, dziękując mu, A ten to, Był ci Samaritán,

Łk 18,11 Phariseusz, stanąwszy to u /si/ebie modląc się mówił, Boże dziękuję tobie, iżem nie jest jako inszy ludzie, Drápieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, abo téż jako ten to Celnik,

Łk 18,14 Powiedám ci wám, że ten to zstąpił do domu swojego usprawiedliwiony niżli on, Bo wszelki ktory się powyszszá będzie poniżon, a ktory się poniża będzie powyszszon.

Łk 19,14 Gdzie mieszczanie] jego nienawidzili go i posłáli za nim poselstwo, rzeknąc, nie chcemy aby ten krolował nad nami,

Łk 20,2 i powiedzieli mu rzeknąc, powiedz nám ktorą to mocą czynisz? a kto jest ten coć dał tę moc?

Łk 20,17 A on wiejrzáwszy na nie, powiedziáł, cóż tedy jest, oto to co napisáno, Kamień ktory za nikczemny poczytali, ci ktorzy budowali, ten się głową [u] węgła zstáł,

Łk 20,20 Potem podstrzegając [go] posłáł [k nięmu zdrájce ktorzy się okazowali być sprawiedliwęmi, aby go w mowie podchwycili, w ten sposob, aby go urzędowi i mocy starościnyj podali

Łk 21,32 Abowięm ci nie przeminie rodzáj ten to, aż się wszystko zstanie,

Łk 22,20 A także téż i kielich, po wieczerzy Rzeknąc, Ten kielich [jest ci] nowy Testament w mojéj krwi, ktorá za wás będzie wylána.

Łk 22,26 Lecz wy nie tak, Ale ktory jest więtszy miedzy wami, niecháj będzie jako młodszy, i ktory przodek trzymá jako ten ktory posługuje,

Łk 22,27 Abowiem ktoż więtszy jest? ten ktory k stołu siedzi czy li ten ktory posługuje? Záż nie ten ktory k stołu siedzi? A jám ci jest miedzy wami jako ten ktory posługuje,

Łk 22,42 Ojcze jeśliże chcesz, oddal ode mnie kielich ten to, Wszakże nie moja wolá ale twoja niecháj się zstanie.

Łk 22,47 A gdy on jeszcze mówił, oto tłuszcza i ten ktorégo zwano Judaszem, jeden ze dwunáście, szedł przed nim i przybliżył się do Jesusa aby go pocałował,

Łk 22,56 Ktorégo ujrzáwszy dziewka niektorá a on u swiatła siedzi, ♣ zapatrzywszy się nań, rzekła, I ten ci z nim był,

Łk 22,59 Potem jakoby po jednyj godzine, inszy niektory [tóż] ćwierdził rzeknąc, Zapráwdęć i ten z nim był, Boć i Galilejczyk jest,

Łk 23,2 I poczęli go obwiniać, rzeknąc, Tegośmy w tym doznali, że ten náród przewraca i dán Cesarzowi dawać broni, a Christusem się krolem być powiadá,

Łk 23,22 A on po trzecie rzekł do nich, Bo cóż wżdy ten złego uczynił? nic ci w niem śmierci winnego nie nájduję, skáráwszy go tedy wypuszczę [ji],