Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: a (1599)

Wystąpienia 101-120 z 1082

Mt 8,21 A drugi z uczniów jego rzékł mu: Panie, dopuść mi piérwéj odéjść, i pogrzéść ojcá mego.

Mt 8,23 A gdy on wstąpił w łódkę, weszli zá nim uczniowie jego.

Mt 8,24 A oto wzruszenié wielkie zstáło sie ná morzu, tak iż sie łódka wáłmi okrywáłá, á on spał.

Mt 8,25 A przystąplili do niego uczniowie jego, i obudzili go, mówiąc: Pánie záchowaj nas, giniemy.

Mt 8,27 A ludzie sie dziwowáli, mówiąc: Jakiż jest ten, że mu i wiatry i morze są posłuszné?

Mt 8,28 A gdy sie przewieźli zá morze do krainy Gerázeńczyków, zabieżeli mu dwa májący dyjabelstwo, z grobów wychodzący, bárzo okrutni, ták iż żaden nie mógł przéść oną drógą.

Mt 8,29 A oto zákrzyknęli, mówiąc: Co nam i tobie Jesuśie synu Boży? przyszedłeś tu przed czásem męczyć nas?

Mt 8,30 A było nie dáleko od nich stádo wiela wieprzów ná paszéj.

Mt 8,31 A czártowie prośili go, mówiąc: Jeśli nas wyrzucasz stąd, puść nas w stádo wieprzów.

Mt 8,32 I rzékł im: Idźcie. A oni wyszedszy, weszli w wieprze. A oto wszytko stádo pędem z przykra wpádło w morze i pozdycháło w wodach.

Mt 8,33 A pástérze uciekli: i przyszedszy do miásta, opowiedzieli wszytko, i o onych którzy mieli dyjabelstwo.

Mt 9,1 A oto przynieśli mu powietrzem ruszonégo ná łożu leżącégo. A widząc Jesus wiáre ich, rzekł powietrzem ruszonému: Ufaj synu: odpuszczájąć sie grzechy twoje.

Mt 9,2 A oto niektórzy z Doktorów mówili sámi w sobie, Ten bluźni.

Mt 9,3 A widząc Jesus myśli ich, rzékł: Przécz myślicie złé w sercách wászych?

Mt 9,4 A widząc Jesus myśli ich rzekł: Przécz myślićie złé w sercách wászych:

Mt 9,6 A iżbyśćie wiedzieli, że moc ma syn człowieczy ná ziemi odpuszczać grzéchy, tedy rzékł powietrzem ruszonému: Wstań weźmi łoże twé, á idź do domu twego.

Mt 9,8 A ujźrzawszy rzészé: bały sie, i chwáliły Bogá, który dał tákową moc ludzióm.

Mt 9,9 A gdy stámtąd szedł Jesus, ujźrzał człowieká siedzącégo ná cle, Máttheuszá imieniem. I rzékł mu: Pódź zá mną. A wstawszy poszédł zá nim.