Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 8,24 A oto wielkie zruszenie stáło sie ná morzu, ták iż też łodká byłá okrywána náwáłnościámi morskiemi: á on ná ten czás spał.

Mt 8,26 I rzecze im Jezus: Czemuście sie ták polękáli á zátrwożyli ludzie máłej wiáry? Tedy wstawszy zákázał wiátrom i morzu, álić wnet stáło sie wielkie uciszenie.

Mt 8,27 Więc dopiero ludzie zdziwiwszy sie mowili: I jakiż to jest oto ten, że go i wiátrowie i morze słucháją á są mu posłuszni.

Mt 8,28 A gdy sie przepráwił ná onę stronę morzá do kráiny Gerázeńskiej, zábieżeli mu dwá opętáni, wybiegszy z grobow przezlisz okrutni á szkodliwi, ták że żaden nie mogł chodzić oną drogą.

Mt 8,33 A ci co je páśli zuciekáli, i przyszedszy do miástá, oznajmili á zwiástowáli wszystko, co sie działo z onemi opętánemi.

Mt 9,5 I coż jest snádniejszego rzec, odpuszczone grzechy twoje, czyli rzec, wstań á chodź?

Mt 9,6 Ale żebyście wiedzieli, że syn człowieczy ma tę moc odpuszczáć grzechy ná ziemi. Rzekł wnet páráliżem záráżonemu: Wstań, á weźmi łożko twoje, idźże do domu swego.

Mt 9,8 Co ujźrzawszy one tłuszcze polękały sie, i wielbiły á chwaliły Bogá, ktory dał táką moc ludziom ná ziemi.

Mt 9,13 A ták wy idąc uczcie sie co to jest: Miłosierdzia chce á nie ofiáry. Abowiem nie przyszedłem wzywać spráwiedliwych, ále grzesznych ku pokucie.

Mt 9,14 Tedy przystąpili k niemu zwolennicy Janowi, mowiąc: Czemuż my i licemiernicy często á gęsto pościmy: á twoi zwolennicy nie poszczą?

Mt 9,15 I rzékł im Jezus: Izaż mogą synowie Oblubieńcowi żałośni być poty poki przy nich jest oblubieniec: Ale przyjdą dni kiedy będzie wzięt od nich Oblubieniec á tám ná ten czás będą pościć.

Mt 9,16 A teżci żaden nie wszywa łáty sukná nowego do stárego odzienia, ábowiem odejmuje zupełność (á jednostájność) od száty: i stawa sie jeszcze gorsze rozdarcie.

Mt 9,17 Ani też leją młodego winá w stáré naczynie, bo jeśli inák uczynią, pukáją sie więc naczynia, á wino sie roztacza, i náczynie sie wniwecz obráca. Ale wino młode, zlewáją do nowego naczynia, tedy ták oboje bywa w cále.

Mt 9,23 A gdy wszedł Jezus do domu onego Książęciá, á ujźrzał piszczki i tłuszczą [z] strwożoną, rzekł do nich:

Mt 9,25 A gdy potem wygnano tłuszczą, wszedł, i ujął ją zá rękę, á rzekł k niej: Dzieweczko wstań. I wstáłá wnet oná dzieweczká.

Mt 9,27 A gdy s_támtąd szedł Jezus, szli zá nim dwáj ślepi wołájąc á mowiąc: Smiłuj sie nád námi synu Dawidow.

Mt 9,32 Po ich odeściu oto przywiedziono mu człeká niemego, á k temu opętánego.

Mt 9,35 I obchodził Jezus wszystki miástá i miásteczká, náuczájąc w ich bożnicach, i opowiádájąc Ewánjeliją krolestwa, á uzdrawiájąc wszelką chorobę, i wszelką niemoc.

Mt 9,36 A gdy ujźrzał one tłuszcze, rozżálił sie ich, á to że były opuszczone, i sporzucáne, (álbo błędne) nie ináczej by owce bez pásterzá.