Słowo: co (1593) 
Wystąpienia 101-120 z 385
Mk 6,29 Co usłyszawszy uczniowie jego przyszli, i wzięli ciáło jego: i położyli je w grobie. $
Mk 6,30 I zgromádziwszy się Apostołowie do Jesusá, opowiedzieli mu wszytko co czynili i czego uczyli.
Mk 6,31 I rzekł im: Podźcie osobno ná mieśce puste, á odpoczyńcie máluczko. Bo wiele tych było co przychadzáli i odchadzáli: ták iż nie mieli czásu ku jedzeniu.
Mk 7,1 I zebráli się do niego Pháryzeuszowie i niektorzy z Doktorow, co byli przyszli z Jerusálem.
Mk 7,11 A wy mowicie: Jeśliby człowiek rzekł ojcu ábo mátce; korbán (co jest dar) ktorykolwiek będzie ode mnie, tobie pomocny będzie.
Mk 7,18 I rzekł im: Tákże i wy bez rozumienia jesteście? i nie rozumiecież iż wszytko co zewnątrz wchodzi w człowieká, nie może go pokálić?
Mk 7,20 I powiedał że co pochodzi z człowieká, to pokala człowieká.
Mk 8,8 Jedli tedy i nájedli się: i zebráli co zbyło ułomkow, siedm koszow.
Mk 8,9 A było tych co jedli, około czterzech tysięcy: i rozpuścił je. $
Mk 8,17 Co poznawszy Jesus, rzekł im: Coż myślicie, że chlebá nie macie? jeszczeż nie baczycie áni rozumiecie? jeszczeż macie serce wásze záślepione?
Mk 8,23 A ująwszy ślepego rękę, odwiodł go precz zá miásteczko: á plunąwszy ná oczy jego włożywszy nań ręce swe, pytał go jeśliby co widział.
Mk 8,33 A on obrociwszy się, á widząc ucznie swe, zgromił Piotrá, mowiąc: Idź zá mną szátánie: bo nie rozumiesz co jest Bożego, ále co jest ludzkiego.
Mk 8,37 Abo, co zá odmiánę da człowiek zá duszę swą?
Mk 9,1 I mowił im: Záprawdę powiedam wam; iż są niektorzy z tych co tu stoją ktorzy nie ukuszą śmierci, áż ujrzą krolestwo Boże przychodzące w mocy.
Mk 9,6 Abowiem nie wiedział co mowił: bo przestrászeni byli.
Mk 9,9 A gdy zstępowáli z gory, rozkazał im áby nikomu nie powiedáli co widzieli: áż kiedy by syn człowieczy zmartwychwstał.
Mk 9,10 I záchowáli to słowo u siebie: pytájąc się spolnie co by to było; kiedy zmartwychwstánie?
Mk 9,13 Ale wam powiedam, żeć przyszedł i Elijasz (i uczynili mu co chcieli) jáko o nim jest nápisano.
