Słowo: abowiem (1577) 
Wystąpienia 101-120 z 146
Łk 11,30 Abowiem jáko Jonasz był znákiem dla Nunwitom, tak żec będzie i syn człowieczy narodowi temu.
Łk 11,46 A on rzekł: Biádá i wam zakonnym Doktorom, Abowiem ociążacie ludzi brzemiony trudnemi k naszemu, a Pánu się jednym z pálcow swych nie dotykacie brzemien
Łk 12,30 Abowiem tego wszytkiego narodowie tego świátá szukáją. Lecz ociec wász wie że tego potrzebujecie.
Łk 12,34 Abowiem gdzie jest skarb wász, tám ci i serce wásze będzie.
Łk 12,52 Abowiem odtąd będzie ich pięć w domu jednym rozłączonych, trzej przeciwko dwiemá, á dwá przeciwko trzem.
Łk 15,24 Abowiem ten moj syn umárł był, lecz ożył: i zginął był, á nálazł się: i poczęli być dobrej myśli.
Łk 16,28 Abowiem mam pięć braciej, áby im poświadczył, iżby też oni nie przyszli ná to miejsce męki.
Łk 17,24 Abowiem jáko błyskáwicá błyskájąc się od jednej strony z podniebia ná drugą ktora jest pod niebem świeci: tákżeć będzie i syn człowieczy w dzień [swoj.]
Łk 19,43 Abowiem przyjdą ná cię dni, kiedy cię obtoczą nieprzyjaciele twoi wáłem, i obstąpią cię, i ścisną cię zewsząd:
Łk 20,19 I usiłowáli przedniejszy ofiarownicy i uczeni w piśmie tárgnąć się nań rękomá onejże godziny: lecz się bali † ludu †. Abowiem poznali iż przeciw nim mowił to podobieństwo.
Łk 20,36 Abowiem i umrzeć więcej nie mogą. Bowiem są jáko ánjołowie: i są synmi Bożymi, będąc syny zmartwychwstánia.
Łk 21,4 Abowiem wszyscy ci z te(go) co im zbywáło wrzucili do dárow Bożych: á tá z niedostátku swego, wszytkie żywność ktora miáłá włożyłá.
Łk 21,23 A biádá brzemiennym i piersiámi karmiącym w onych dniach. Abowiem będzie ścisk wielki ná ziemi, á gniew w ludu tym.
Łk 22,18 Abowiem wam powiedam, żeć nie będę pił z owocu winnego aż gdyby przyszło krolestwo Boże.
Łk 22,27 Abowiem ktoż więtszy ten li co siedzi, czy ten co służy? izali nie ten ktory siedzi? A jam jest w pośrzodku was jáko ten co [służy.]
Łk 22,37 Abowiem ci wam powiedam, iż jeszcze potrzebá áby się we mnie wypełniło ono pismo: I policzon jest miedzy złośniki, boć te rzeczy co o mnie są napisáne, koniec máją.
Łk 23,31 Abowiem jeślić to ná surowym drzewie czynią, ná suchem coś będzie?
Jn 1,17 Abowiem Zakon przez Mojżeszá jest dan: łáská i prawdá przez Jezusa Christusá się stáłá.
Jn 3,16 Abowiem Bog ták umiłował świát, że syná swego jednorodzinego dał, áby wszelki kto wierzy weń nie zginął, ále był miał żywot wieczny.
Jn 3,34 Abowiem ktorego Bog posłał, słowá Boże powieda: boć nie z miáry Bog temu dawa duchá.
