Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 1,26 Odpowiedział im Jan mowiąc: Jać nurzam w wodzie: ále w pośrzod was stoi ktorego wy nie znacie:

Jn 1,31 A jam go nie znał: ále iżby był objawion Izráelowi, dlategom ja przyszedł nurzájąc w wodzie.

Jn 1,33 A jam go nie znał: ále ten ktory mię posłał nurzáć w wodzie, ten mi powiedział, Ná ktorego byś ujźrzał duchá zstępującego, i ná nim zostáwájącego, ten ci jest ktory nurza duchem świętym.

Jn 3,8 Duch kędy chce wieje: i głos jego słyszysz, ále nie wiesz skąd przychodzi i dokąd idzie: tákżeć jest káżdy ktory się národził z duchá.

Jn 3,15 Iżby káżdy ktory weń uwierzy nie zginął, ále był miał żywot wieczny.

Jn 3,16 Abowiem Bog ták umiłował świát, że syná swego jednorodzinego dał, áby wszelki kto wierzy weń nie zginął, ále był miał żywot wieczny.

Jn 3,17 Boć nie posłał Bog syná swojego ná świát, áby sądził świát, ále iżby świát wybáwion był przezeń.

Jn 3,28 Wy sámi jesteście †mi† świádkámi żem powiedział, nie jestem ja Christus, ále iż jestem posłan przed nim.

Jn 4,2 (Chociaż sam Jezus nie ponurzał, ále uczniowie jego.)

Jn 4,14 Lecz kto by pił z onej wody ktorą ja dam jemu, nie uprágnie ná wieki: ále wodá oná ktorą ja dam jemu, stánie się w nim stokiem wody wyskákującej ku żywotowi wiecznemu.

Jn 5,18 Dlatego tedy tym więcej szukáli żydowie jákoby go zámordowáli, iż nie tylko tárgał szábát, ále też Bogá powiedał być ojce swoim, czyniąc się rownym Bogu.

Jn 5,30 Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić, jáko słyszę sądzę: á sąd moj jest spráwiedliwy: iż nie szukam wolej mojej, ále wolej, tego ktory mię posłał ojcá.

Jn 5,34 A ja nie od człowieká świádectwo biorę: ále to mowię ábyście wy byli záchowani.

Jn 6,9 Jest tu chłopię jedno co ma pięcioro chlebow jęczmiennych, i dwie rybce, ále coż to jest ná ták wielu?

Jn 6,26 Odpowiedział im Jezus i rzekł, Amen amen powiedam wam, szukacie mię, nie iżeście widzieli cuda, ále iżeście z onych chlebow jedli, i byliście násyceni.

Jn 6,27 Spráwujcież nie pokarm ktory ginie, ále † pokarm † trwájący ku żywotowi wiecznemu, ktory wam da syn człowieczy: Abowiem te(go) zápieczętował ociec Bog.

Jn 6,39 A táć jest wola ojcá onego ktory mię posłał, ábym nic z tego wszystkiego co mi dał nie strácił, ále bym to wzbudził w ostáteczny dzień.

Jn 7,7 Nie możeć was świát mieć w nienawiści: ále mnie ma w nienawiście, bo ja świadczę o nim, iż spráwy jego są złe.

Jn 7,10 A gdy odeszli brácia jego, tedy i on poszedł ná święto, nie jáwnie, ále jákoby potájemnie.

Jn 7,12 I było o nim wielkie szemránie miedzy [tłumy,] bo jedni powiedáli że jest dobry: drudzy zásię mowili, Nie, ále zwodzi [tłum.]