Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ále (1561)

Wystąpienia 101-120 z 269

Mk 16,13 á ci szedszy opowiedzieli to drugim, ále áni tym uwierzyli.

Łk 3,14 Pytáli go też i żołnierze, mowiąc: A my też co mamy czynić? I rzekł im Nikogo nie nędzcie, áni potwarzajcie, ále przestájcie ná żołdziech wászych.

Łk 4,4 Tedy mu odpowiedział Jezus: Nápisano jest, iż nie sámym chlebem żywie człowiek, ále w káżdym słowie Bożym.

Łk 5,5 I odpowiádájąc Symon, rzekł mu: Nauczycielu, cáluchną noc prácując, niceśmy nie ułowili: ále ná twe słowo jeszcze zárzucimy sieć.

Łk 5,31 Ná co odpowiádájąc Jezus, rzekł do nich: Nie potrzebują zdrowi lekárzá, ále ci co sie niedobrze máją.

Łk 5,32 Nie przyszedłemci ja wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych ku pokucie.

Łk 6,40 Nie jest zwolennik nád mistrzá, ále doskonáły kożdy będzie, jeśliby był jáko mistrz jego.

Łk 7,7 Abowiem nie jestem godzien ábyś pod dách moj wszedł, i przetoć też i siebiem sámego nie poczytał być godnym, żebym był szedł do ciebie: ále rzecz słowem i będzie uzdrowion sługá moj.

Łk 8,10 Ktorym on odpowiedział: Wamci dano jest poznać tájemnice Krolestwá Bożego, ále innym pod podobieństwy, áby widząc nie widzieli, á słysząc nie rozumieli.

Łk 8,16 Żadenci zápaliwszy świecę, nie zákrywa jej naczyniem, áni stáwia pod łoże, ále ją stáwia ná lichtarzu, áby ci co wchodzą widzieli świátło.

Łk 8,27 A gdy z łodzi wystąpił ná ziemię, zábieżał mu jeden mąż ktory miał dyjabelstwo już od wielu czasow, á nie chodził w żadnym odzieniu, áni w domu mieszkał, ále w grobiech.

Łk 8,29 Abowiem przykázował duchowi nieczystemu, áby wyszedł od onego człowieká. Bo go przez wiele czásow popadał i wiązano go w łáńcuchy i osadzano dla straży w pętá: ále on połámawszy okowy, bywał pędzon od dyjabelstwá ná pustynie.

Łk 9,40 prosiłem ci był zwolennikow twoich áby go wyrzucili, ále nie mogli.

Łk 9,56 Syn człowieczy nie przyszedł dusz trácić, ále zbáwiáć. I poszli do inego miásteczká.

Łk 9,58 Rzekł mu Jezus: Liszki máją jámy, i ptacy niebiescy gniazdá, ále syn człowieczy nie ma gdzie by głowę swą skłonił.

Łk 10,2 I mowił im: Żniwoć záiste wielkie, ále robotnikow máło. Proścież tedy Páná tego żniwá, áby posłał robotniki ná żniwo swoje.

Łk 10,20 Wszákoż z tego sie nie rádujcie, że i duchowie są wam poddáni: ále sie rádujcie, iż imioná wásze nápisáne są w niebiesiech.

Łk 11,33 Żadny nie zápala świece, á stáwia ją w skrytości, áni pod korzec, ále ná lichtarz, áby ci co wchodzą świátłość widzieli.

Łk 11,39 I rzekł Pan do niego: Teraz wy Fáryzeuszowie, co z wierzchu jest ná kielichu i na misie to omywacie: ále co jest u was we_wnątrz, to jest pełno drapiestwá i złości.

Łk 12,10 A káżdy ktory mowi słowo przeciwko synowi człowieczemu będzie mu odpuszczono, ále temu ktory by przeciwko Duchowi świętemu bluźnił, nie będzie odpuszczono.