Słowo: też (1561) 
Wystąpienia 101-120 z 326
Mt 26,73 A po máłej chwili przystąpili też ci co stáli, i rzekli Piotrowi: Záprawdę i tyś z nich jest, bo i tá mowá twojá wydáje cie.
Mt 27,38 Ukrzyżowano też z nim dwu łotrow, jednego po práwej, á drugiego po lewej ręce.
Mt 27,41 Wtąż też i przełożeni kápłańscy, przegarzájąc go i z náuczycielmi Zakonu, i z stárszemi, mowili:
Mt 27,44 Tymże też i oni łotrowie ktorzy byli ukrzyżowáni s nim, urągáli mu.
Mt 27,57 A gdy już było wieczor, przyszedł jeden człowiek bogáty z Arymátyjej, ná imię Jozeff, ktory też był zwolennikiem Jezusowym.
Mk 1,11 Stał sie też głos z niebá, Tyś jest syn moj miły, w tobiem sobie ulubił.
Mk 1,19 A postąpiwszy z_onąd nie dáleko, ujźrzał Jakobá Zebedeuszowego, i Janá brátá jego, á oni też skłádáją sieci w łodce:
Mk 1,20 i wnetże ich powołał. A oni opuściwszy ojcá swego Zebedeuszá w łodzi z najemnikámi, szli też zá nim.
Mk 1,27 I zdziwili sie wszyscy, ták iż też pytáli sie miedzy sobą, mowiąc: Coż wżdy to jest? Coż to zá nowa náuká: że też w mocy duchom nieczystym rozkázuje, i posłuszni mu?
Mk 1,38 I rzekł im: Podźmy do tych tu bliskich wsi, i miást, że też i tám będę kazał: bomci na to przyszedł.
Mk 2,15 I stáło sie: gdy siedział przy stole w domu jego, wiele jáwnych i tájnych grzesznikow siedziáło s nim, i z zwolenniki jego: bo ich było bárzo wiele ktorzy też szli zá nim.
Mk 2,22 tákże też żaden nie leje nowego winá w stáre naczynie: gdzieby ináczej, rozsádzi nowe wino stáre naczynie tedy i wino sie rozleje, i naczynie zepsuje, ále nowe wino, w nowe naczynie, ma być lano.
Mk 2,26 Jáko wszedł do domu Bożego, zá Abijátárá przełożonego kápłáńskiego, i jadł one chleby obliczności, ktorych sie nie godziło jádáć jedno sámym kápłanom, dał też i tym ktorzy z nim byli.
Mk 3,10 Bo ich wiele uzdrawiał, ták iż też wálili sie nań, áby sie go dotknęli, ci co jákie choroby mieli.
Mk 3,17 i Jákubá Zebedeuszowego, i Janá brátá Jakobowego, ktorym też dał imioná Boánerges, to jest, synowie gromu:
Mk 3,26 Jeśliżby też więc Szátan powstał sam przeciwko sobie, toć sie już rozdwoił, i nie będzie mogł stáć, ále już koniec ma.
Mk 4,1 Jął zaś náuczáć przy morzu: tám tedy zgromádziłá sie do niego tłuszcza wielka, ták że też w łodź wstąpiwszy, siedział ná morzu, á wszystká tłuszcza przy Morzu ná ziemi byłá,
Mk 4,8 Upádło też drugie ná dobrą ziemię, i dáło owoc podnoszący sie ku gorze i przyniosło jedno trzydziestny, á drugie sześćdziesiętny, á drugie setny.
Mk 4,16 Tákże też ci są co ná skálistej ziemi bywáją rozsiewáni: Ktorzy jáko skoro usłyszą słowo, wnet je z rádością przyjmują
