Słowo: jesus (1593) 
Wystąpienia 101-120 z 485
Mk 2,8 Co wnet poznawszy Jesus duchem swym, iż ták w sobie myślili, rzekł im: Czemu to myślicie w sercách wászych?
Mk 2,17 Co usłyszawszy Jesus rzekł im: Zdrowi nie potrzebują lekárzá: ále ci ktorzy się źle máją. Abowiem nie przyszedłem wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych.
Mk 2,19 I rzekł im Jesus: Izali mogą synowie god małżeńskich pościć, poki z nimi jest oblubieniec? Jáko długo z sobą oblubieńcá máją, nie mogą pościć.
Mk 3,7 A Jesus z uczniámi swemi uszedł do morzá: á wielka rzesza z Gálilejej i z Judskiej ziemie szłá zá nim:
Mk 5,13 I nátychmiast im dopuścił Jesus. A wyszedszy duchowie nieczyści, weszli w wieprze: i wpádło ono stádo wielkim pędem z przykrá w morze, około dwu tysiącu, i potonęli w morzu.
Mk 5,20 I odszedł, i począł sławić w Dekápolu, jáko wielkie rzeczy z nim uczynił Jesus: á wszyścy się dziwowáli.
Mk 5,21 A gdy się záś Jesus przepráwił w łodzi ná drugą stronę, zebráłá się do niego wielka rzesza, á on był nád morzem.
Mk 5,30 I poznawszy wnet Jesus w sobie moc ktora od niego wyszłá, obrociwszy się do rzeszy, rzekł: Kto się dotknął szat moich?
Mk 5,36 A Jesus usłyszawszy słowá ktore powiedano, rzekł Arcybożniczemu: Nie boj się: wierz tylko.
Mk 6,4 A Jesus im mowił: Iż Prorok nie jest beze czci, chybá w ojczyźnie swojej, i w domu swoim, á miedzy krewnymi swemi.
Mk 6,34 A wyszedszy Jesus ujrzał wielką rzeszą: i był ruszony miłosierdzim nád nimi, iż byli jáko owce nie májące pásterzá: i począł je uczyć wiela rzeczy.
Mk 8,17 Co poznawszy Jesus, rzekł im: Coż myślicie, że chlebá nie macie? jeszczeż nie baczycie áni rozumiecie? jeszczeż macie serce wásze záślepione?
Mk 8,27 I wyszedł Jesus i uczniowie jego do miásteczek Cezárei Filippowej: á w drodze pytał uczniow swych, mowiąc im: Czym mię powiedáją być ludzie?
Mk 9,2 A po sześci dniách wziął Jesus Piotrá i Jákubá i Janá: i wwiodł je ná gorę wysoką sámy osobno, i przemienił się przed nimi.
Mk 9,23 A Jesus rzekł mu: Jeśli wierzyć możesz, wszytkoć jest podobno wierzącemu.
Mk 9,25 A widząc Jesus iż się rzesza zbiegáłá, sfukał onego duchá nieczystego, mowiąc mu: Głuchy i niemy duchu, ja tobie rozkázuję, wynidź z niego: á nie wchodź więcej weń.
Mk 9,27 A Jesus ująwszy go zá rękę, podniosł go: i wstał.
Mk 9,39 A Jesus rzekł: Nie zákázujcie mu. Abowiem żaden nie jest, ktory by czynił cudá w imię moje, á mogłby prędko źle mowić o mnie.
Mk 10,5 Ktorym odpowiedziawszy Jesus, rzekł: Dla zátwárdzenia sercá wászego nápisał wam to rozkazánie.
Mk 10,14 Co widząc Jesus, miał im zá złe, i rzekł im: Dopuśćcie dziatkom iść do mnie: á nie zákázujcie im. ábowiemci tákowych jest krolestwo Boże.
