Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 16,16 Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię, bo ja idę do Ojcá.

Jn 16,17 Tedy niektorzy z zwolennikow jego rzekli jedni ku drugim: Coż to jest co nam powieda: Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię, á iż ja idę do Ojca?

Jn 16,19 Poznał tedy Jezus że go pytáć chcieli, i rzekł im: O tym się pytacie miedzy sobą com rzekł: Máluczko á nie ujźrycie mię, i zásię máluczko á ujźrycie mię?

Jn 16,20 Záprawdę záprawdę wam powiedam: Wy będziecie płákáć i nárzekáć, á świát się będzie weselił. Wy smutni będziecie, ále smutek wasz wynidzie wam ku rádości.

Jn 16,22 I wy też ácz teraz smutek macie, ále zásię oglądam was, i będzie się weselić serce wásze, á wesela wászego żaden nie odejmie od was.

Jn 16,24 Do tego czasu jeszczeście ni ocz nie prosili w imię moje: Proścież á weźmiecie, áby wesele wásze było doskonáłe.

Jn 16,28 Wyszedłciem od Ojcá, á przyszedłem ná świát, i po wtore opuszczam świát, á idę do Ojca.

Jn 16,30 Teraz wiemy że wszytko wiesz, á nie potrzebá żeby cię kto pytał, á przez to wierzymy żeś od Bogá wyszedł.

Jn 16,32 Otoć przyjdzie czás i już przyszedł, gdy wszyscy rozproszeni będziecie káżdy do swych, á mnie sámego zostáwicie, áleć nie jestem sam, bo jest Ociec ze mną.

Jn 17,6 Objáwiłciem imię twe ludziam, ktoreś mi podał z tego świátá, twoić byli, i dałeś mi je, á záchowywali słowo twoje.

Jn 17,8 Abowiem słowá ktoreś mi podał, jam im podał, á oni je wzięli, i poználi prawdziwie żem od ciebie wyszedł, á uwierzyli żeś ty mnie posłał.

Jn 17,9 Jać zá nimi proszę, á nie zá świátem proszę, lecz zá tymi ktoreś mi dał, boć są twoi.

Jn 17,10 I wszytko moje jest twoje, á twoje moje jest, i uwielbionem jest w nich.

Jn 17,12 Gdyciem z nimi był ná świecie, jaciem je zachowywał w imię twoje, á ktoreś mnie oddał jam ich strzegł, i żaden z nich nie zginął, jednoż on syn zatráceniá, żeby się pismo wypełniło